Μπόρεσα και είδα ολόκληρο το ωραίο ντοκιμαντέρ "Ένα τραγούδι για τον Αργύρη" μία ταινία του Stefan Haupt από το Doc on Air της ΕΡΤ (εδώ) που τέλειωσε πριν από λίγο. Η ιστορία του Αργύρη που στα τέσσερα χρόνια του είδε τους Γερμανούς να σφάζουν τους γονείς του κι άλλους 30 συγγενείς του στο Δίστομο. Η ζωή του στη συνέχεια είναι αξιοθαύμαστη, σαν να έζησε δύο και τρεις ζωές.
Η ταινία κρατάει αρκετά σε φιλμικό χρόνο και κάποιες στιγμές δείχνει μια αμηχανία για το προς τα πού θα πρέπει να κατευθυνθεί. |Συνταρακτική η σκηνή που η ξαδέρφη του περιγράφει τις δολοφονίες των δικών της γονιών.
Η ταινία δεν είναι μελοδραματική, αντίθετα στο μεγαλύτερο μέρος της είναι "ψυχρή", αποστασιοποιημένη σχεδόν. Δείχνει όμως εύγλωτα πως οι σφαγές των Γερμανών στην Ελλάδα ήταν δολοφονίες και όχι εγκλήματα πολέμου- όπως πολλοί "αναθεωρητές" στην Ελλάδα, έχουν αρχίσει να ψιλοδιαδίδουν παρουσιάζοντας την Κατοχή ως δήθεν μέρος του διεθνούς "Ψυχρού Πολέμου". Επιπλέον, αποδεικνύει με απλό τρόπο το δίκαιο του αιτήματος για γερμανικές αποζημιώσεις (θέμα που περιφρονούν εσχάτως οι εγχώριοι απολογητές των μονοδρόμων του ΔΝΤ). Η πορεία της ζωής της αδερφής του Αργύρη από το 1944 ως σήμερα σε ιδρύματα, είναι ενδεικτική του πλήγματος που κατάφερε η ναζιστική Κατοχή.
Δείτε το οπωσδήποτε σε dvd και για το τι σημαίνει μια καλή δημοσιογραφική έρευνα, πέρα από μια καλή ταινία.
