Κάποια στιγμή ξαναβρήκα τα βήματα. Ήταν σαν να άλλαζα ξανά γραμματοσειρά... επέστρεφα στο οικείο. Αλλά ο κόσμος είχε αλλάξει, εγώ είχα αλλάξει. Κι όσα πριν νόμιζα ότι ήθελα, τώρα δεν μου έφταναν.
Τα βράδια μετά τη δουλειά, περπατάω στο δρόμο. Είναι σκοτεινά.Ακόμα και η κυρία που είναι πάντα στο μπαλκόνι, λείπει... θα βρήκε κάποιο άλλο μπαλκόνι.
Έχω οδηγίες ποτίσματος για δύο σπίτια, συν το δικό μου... φαντάζομαι ότι δεν θα τις ξεχάσω.Μου είπαν να πιάσω το χώμα για να δω αν θέλει νερό, αλλά το χώμα δεν έμαθα ποτέ να το δοκιμάζω.Χώμα... Κάποτε θα είναι λέξη από την επιστημονική φαντασία.Μιλάω στα τηλέφωνα με αυτούς που λείπουν, αλλά υποψιάζομαι μόνο τη ζωή τους. Ο γιος μας μου είπε η Ελένη, παίζει σήμερα για πρώτη φορά με τα μεγάλα παιδιά. Πώς να 'μουνα να το το κρυφοκοιτούσα αυτό...
Το καλοκαίρι είναι μια προσδοκία ότι υπάρχει χρόνος, ότι έχουμε ακόμα περιθώριο...
Τα βράδια μετά τη δουλειά, περπατάω στο δρόμο. Είναι σκοτεινά.Ακόμα και η κυρία που είναι πάντα στο μπαλκόνι, λείπει... θα βρήκε κάποιο άλλο μπαλκόνι.
Έχω οδηγίες ποτίσματος για δύο σπίτια, συν το δικό μου... φαντάζομαι ότι δεν θα τις ξεχάσω.Μου είπαν να πιάσω το χώμα για να δω αν θέλει νερό, αλλά το χώμα δεν έμαθα ποτέ να το δοκιμάζω.Χώμα... Κάποτε θα είναι λέξη από την επιστημονική φαντασία.Μιλάω στα τηλέφωνα με αυτούς που λείπουν, αλλά υποψιάζομαι μόνο τη ζωή τους. Ο γιος μας μου είπε η Ελένη, παίζει σήμερα για πρώτη φορά με τα μεγάλα παιδιά. Πώς να 'μουνα να το το κρυφοκοιτούσα αυτό...
Το καλοκαίρι είναι μια προσδοκία ότι υπάρχει χρόνος, ότι έχουμε ακόμα περιθώριο...
Η άμμος στον Χαλικούνα στην Κέρκυρα. Και πέρα 'κεί τίποτα...
