Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

Ας φτιάξουμε συνεταιρισμούς αντί να ευαγγελιζόμαστε την επιστροφή στο κράτος


 Πάντα μπορεί να βρεθεί κάτι πέρα από το πλακόστρωτο

 Η αριστερά ψελίζει την επιστροφή στο κράτος. Προφανώς εννοεί ένα καλό, λειτουργικό και αποτελεσματικό κράτος, το οποίο φυσικά δεν μπορεί να υπάρξει μόνο διά της επίκλησής του. Κατά πάσα πιθανότητα υπάρχει μόνο στη φαντασία της. Η εμπειρία άλλωστε από το μέχρι σήμερα ελληνικό κράτος δείχνει ότι ο κρατισμός μόνο ως ηθικολογικό ανάχωμα στην πλήρη καταστροφή του κόσμου μπορεί να λειτουργήσει.
Επιστροφή στο κράτος είναι σίγουρο ότι πρέπει να υπάρξει. Η ενέργεια, το νερό, η παιδεία, η υγεία, θα καταρρεύσουν χωρίς την κρατική υποστήριξη. Δεν έχει τόσο σημασία στην παρούσα φάση, αν ένα κομμάτι τους θα ανήκει στον ιδιωτικό τομέα, όσο το να αποκτήσει την ηγεμονία το κράτος και το δημόσιο συμφέρον. Η αγορά μπορεί να συνυπάρξει με τον δημόσιο έλεγχο και την κρατική - εθνική παραγωγή.
Όμως πρέπει να δουλέψουμε μία νέα αντίληψη κόντρα στις παρωχημένες ιδέες της αριστεράς για το "καλό" κράτος και τις απιθανότητες μιας κάποιας δεξιάς στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ για το "καθόλου" κράτος.
Είναι καιρός να δοκιμάσουμε τους συνεταιρισμούς και τη συνεργατικότητα.
Παραδείγματα: Με την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, θα είναι αδύνατο να ζητάμε εγγύηση ελάχιστου μισθού και ασφαλιστικά δικαιώματα. Αντί όμως να αφήσουμε τις καθαρίστριες ή τις νοσοκόμες στα χέρια των εταιριών που τις υπεραπασχολούν υποαμοίβοντάς τες, ας τις βοηθήσουμε να φτιάξουν οι ίδιες εργολαβίες και να παίρνουν τις δουλειές. Το κράτος μπορεί να δώσει κίνητρα στις υπηρεσίες που θα συνεργάζονται με τέτοιες εργολαβίες ελεύθερων εργαζομένων εργατριών.
Οι γυναίκες που ήδη φτιάχνουν σε συνεταιρισμούς πίτες και γλυκά, καταφέρνουν και μπαίνουν στην τοπική αγορά.
Αντί να ζητάνε στα χωριά να φύγουν οι εταιρίες με τα φωτοβολταϊκά ή τις ανεμογεννήτριες ας φτιάξουν δικές τους εταιρίες και να πουλάνε το ρεύμα στο κράτος.
Κι αντί να κλαίγονται οι αγρότες για τις εισαγωγές ας στήσουν δικέ τους λαϊκές με καλύτερα προϊόντα από τα εισαγόμενα (αυτό το είχε πει πρώτος ο Περικλής Κοροβέσης).
 Ας κάνουμε επιτέλους πολιτική, ας χρησιμοποιήσουμε την πραγματικότητα υπέρ μας κι ας φτιάξουμε τα πρώτα βήματα ενός όλον, για το οποίο μόνο συζητάμε.
Την ίδια ώρα οι άλλοι βγάζουν λεφτά από την καταστροφή του πλανήτη - ένα κείμενο στην Εποχή από τη Ναόμι Κλάιν, πολύ καλή επιλογή από μια αριστερά που παραμένει γειωμένη. Προσέξτε πως η Κλάιν ταξιδεύει η ίδια εκεί που υπάρχει πρόβλημα. Γνωρίζει δηλαδή εκ των έσω την πραγματικότητα.