Η κυβέρνηση προωθεί τη "μεταρρύθμιση" στα πανεπιστήμια μέσα στο καλοκαίρι, θέλοντας να αποδείξει ότι έχει τη δύναμη να ασκεί πολιτικές την ώρα που η οικονομία βρίσκεται σε χρεωκοπία. Πολλοί όμως ανταποκρίνονται ζητώντας να τελειώνουμε τώρα με το σπάταλο, αναξιόπιστο και πελατειακό δημόσιο πανεπιστήμιο. Η επόμενη μέρα όμως μπορεί να είναι χειρότερη και στη θέση ενός κακού δημόσιου πανεπιστημίου να έχουμε ένα κακό ιδιωτικό πανεπιστήμιο. Και πάλι θια αναρωτηθεί ένας τρίτος: Και τι πειράζει; Πειράζει, γιατί εμπεδώνεται η πεποίθηση ότι θα σπουδάζουν μόνο όσοι μπορούν (ή έχουν) και όχι όσοι θέλουν. Αν αλλάξει αυτή η βασική αρχή της δημοκρατίας, τότε η βύθιση στο κακό θα είναι ακόμα ταχύτερη.
Μόνο που στα ελληνικά πανεπιστήμια έχουμε πολύ δημοκρατία ενίοτε, αλλά δεν έχουμε καθόλου αξιοκρατία και αξιοπιστία. Μόνοι μας δηλαδή σε αυτή τη χώρα, βυθιστήκαμε στο κακό και δεν έχουμε καμιά ανάγκη κανέναν να το κάνουμε χειρότερο. Αρκεί ο εαυτός μας...
