Μία παράπλευρη συζήτηση για το περιοδικό «ΚΛΙΚ» ξεκίνησε δίπλα στη μεγάλη συζήτηση για το μνημόνιο, την κρίση και την κατάρρευση του Τύπου. Αφορμή τα οικονομικά προβλήματα της εκδοτικής επιχείρησης του Πέτρου Κωστόπουλου, αλλά και μία ενδιαφέρουσα ανακοίνωση που εξέδωσε ο ίδιος με πολλά αξιοσημείωτα στοιχεία.
Μία κριτική που ασκούν στον εκδότη, είναι ότι επηρέασε αρνητικά την αισθητική της ελληνικής κοινωνίας με τα περιοδικά του. Σαν να λένε ότι το πρόβλημα της κρίσης στην Ελλάδα δεν είναι μόνο το χρέος, αλλά μία συνολικότερη κρίση που φτάνει ως και την αισθητική. Τέτοιες όμως αντιμετωπίσεις μπορεί να γίνουν επικίνδυνες, σε μία εποχή που ευνοεί το κυνήγι μαγισσών και θέλει να σταυρώσει ανθρώπους. Η δημόσια ζωή δεν πρέπει να καταλήξει σε «κρεμάλες στο Γουδί» όπως θέλουν πολλοί, κυρίως για να αποσείσουν τις ευθύνες τους.
Το ΚΛΙΚ λοιπόν δεν φταίει για όσα έγιναν στην Ελλάδα. Πρέπει να έχεις μεγάλο κόμπλεξ για να νομίζεις ότι το εξώφυλλο της Βάνας Μπάρμπα ευθύνεται για το πάρτι στις ΔΕΚΟ, τους εξοπλισμούς του στρατού ή την περιβαλλοντική υποβάθμιση, όλα φαινόμενα εκείνου που ονομάσαμε «ανάπτυξη» σε τούτη τη χώρα.
Το περιοδικό όπως και άλλα περιοδικά και εφημερίδες ευθύνονται γιατί δεν ανέπτυξαν το είδος εκείνης της ερευνητικής δημοσιογραφίας που θα μιλούσε αξιόπιστα για το δρόμο που έπαιρνε η χώρα από το ’90 και μετά. Οι ευθύνες δηλαδή των ιδιοκτητών μεγάλων ΜΜΕ στην Ελλάδα είναι ότι ενώ είχαν την οικονομική ευχέρεια δεν επένδυσαν σε μία δημοσιογραφία ανεξάρτητη και αξιόπιστη, η οποία μάλιστα σήμερα θα συγκρατούσε την απώλεια των αναγνωστών και θα έκανε πιο βιώσιμες τις επιχειρήσεις τους. Το γεγονός ότι ανακάμπτουν διεθνώς τα καλά ΜΜΕ θα πρέπει να προβληματίζει τα εγχώρια.
Αν συνεπώς έχει ένα ενδιαφέρον να δούμε τι έγινε στον Τύπο, καλό θα ήταν να αποφύγουμε τα απωθημένα μας με ό,τι δεν μας αρέσει και να δούμε τη συνολική εικόνα. Να δούμε φαινόμενα όπως των «λαϊκών» φυλλάδων των «προοδευτικών» και της «δεξιάς» που γέμισαν πορνό τα πρωτοσέλιδά τους, να θυμηθούμε τη χυδαία επίθεση του «προοδευτικού» μπλοκ στον Χατζιδάκι, να μην ξεχάσουμε το ρατσισμό, τον εθνικισμό και τον κουτσαβακισμό που απέπνεαν πολλά «κύρια» ρεπορτάζ με αφορμή διάφορα «εθνικά» θέματα, να θυμηθούμε και τη βασική αρχή ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, που κατέκλυσε την πολιτική ζωή του τόπου.
Πιθανά να μην «τα φάγαμε όλοι μαζί», αλλά τα περισσότερα «τα διαβάσαμε όλοι μαζί».
Με την υποσημείωση ότι κάποιοι διαβάζαμε κι άλλα, καλύτερα.
Από τις Αποχρώσεις της Ελευθερίας της 23ης Φεβρουαρίου
Μία κριτική που ασκούν στον εκδότη, είναι ότι επηρέασε αρνητικά την αισθητική της ελληνικής κοινωνίας με τα περιοδικά του. Σαν να λένε ότι το πρόβλημα της κρίσης στην Ελλάδα δεν είναι μόνο το χρέος, αλλά μία συνολικότερη κρίση που φτάνει ως και την αισθητική. Τέτοιες όμως αντιμετωπίσεις μπορεί να γίνουν επικίνδυνες, σε μία εποχή που ευνοεί το κυνήγι μαγισσών και θέλει να σταυρώσει ανθρώπους. Η δημόσια ζωή δεν πρέπει να καταλήξει σε «κρεμάλες στο Γουδί» όπως θέλουν πολλοί, κυρίως για να αποσείσουν τις ευθύνες τους.
Το ΚΛΙΚ λοιπόν δεν φταίει για όσα έγιναν στην Ελλάδα. Πρέπει να έχεις μεγάλο κόμπλεξ για να νομίζεις ότι το εξώφυλλο της Βάνας Μπάρμπα ευθύνεται για το πάρτι στις ΔΕΚΟ, τους εξοπλισμούς του στρατού ή την περιβαλλοντική υποβάθμιση, όλα φαινόμενα εκείνου που ονομάσαμε «ανάπτυξη» σε τούτη τη χώρα.
Το περιοδικό όπως και άλλα περιοδικά και εφημερίδες ευθύνονται γιατί δεν ανέπτυξαν το είδος εκείνης της ερευνητικής δημοσιογραφίας που θα μιλούσε αξιόπιστα για το δρόμο που έπαιρνε η χώρα από το ’90 και μετά. Οι ευθύνες δηλαδή των ιδιοκτητών μεγάλων ΜΜΕ στην Ελλάδα είναι ότι ενώ είχαν την οικονομική ευχέρεια δεν επένδυσαν σε μία δημοσιογραφία ανεξάρτητη και αξιόπιστη, η οποία μάλιστα σήμερα θα συγκρατούσε την απώλεια των αναγνωστών και θα έκανε πιο βιώσιμες τις επιχειρήσεις τους. Το γεγονός ότι ανακάμπτουν διεθνώς τα καλά ΜΜΕ θα πρέπει να προβληματίζει τα εγχώρια.
Αν συνεπώς έχει ένα ενδιαφέρον να δούμε τι έγινε στον Τύπο, καλό θα ήταν να αποφύγουμε τα απωθημένα μας με ό,τι δεν μας αρέσει και να δούμε τη συνολική εικόνα. Να δούμε φαινόμενα όπως των «λαϊκών» φυλλάδων των «προοδευτικών» και της «δεξιάς» που γέμισαν πορνό τα πρωτοσέλιδά τους, να θυμηθούμε τη χυδαία επίθεση του «προοδευτικού» μπλοκ στον Χατζιδάκι, να μην ξεχάσουμε το ρατσισμό, τον εθνικισμό και τον κουτσαβακισμό που απέπνεαν πολλά «κύρια» ρεπορτάζ με αφορμή διάφορα «εθνικά» θέματα, να θυμηθούμε και τη βασική αρχή ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, που κατέκλυσε την πολιτική ζωή του τόπου.
Πιθανά να μην «τα φάγαμε όλοι μαζί», αλλά τα περισσότερα «τα διαβάσαμε όλοι μαζί».
Με την υποσημείωση ότι κάποιοι διαβάζαμε κι άλλα, καλύτερα.
Από τις Αποχρώσεις της Ελευθερίας της 23ης Φεβρουαρίου
*Προστέθηκε το Σάββατο κι ένα καλό και μετρημένο κείμενο του Ηλία Κανέλλη στα Νέα
