Η ματαίωση είναι χειρότερη από την προσδοκία. Κι αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι μία πλήρης ματαίωση. Ματαίωση όχι μόνο των προσδοκιών αλλά κάθε αίσθησης της πραγματικότητας. Νιώθεις ότι δεν ζεις σε αυτή τη χώρα, αλλά σε κάποια χαμένη πατρίδα, σαν αυτή που ψάχνουν οι φίλοι του μεταφυσικού. Και όταν ψάχνεις τη χαμένη Ατλαντίδα ελπίζεις ότι θα βρεις θησαυρούς και απαντήσεις στα μεγάλα ερωτήματα. Στη χαμένη πατρίδα που μας παραπέμπει το παρόν σήμερα, δεν βρίσκεις παρά μόνο νέα ερωτήματα.
Κάναμε όλο αυτόν τον κύκλο των τελευταίων δέκα ημερών για να καταλήξουμε ότι νέος πρωθυπουργός μπορεί να είναι και ο βουλευτής μίας επαρχιακής πόλης. Γιατί όμως δεν τον εκλέγαμε εξ αρχής; Γιατί δεν τον εξέλεξε το κόμμα του πρώτα πρόεδρο, με τις εσωκομματικές διαδικασίες και πρέπει να το κάνουν τώρα με την απουσία τους οι Έλληνες κάτω από την τρομερή πίεση του χρέους και της απώθησης με την οποία μας αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι; Αυτό που ζούμε είναι η ματαίωση και της δημοκρατίας όπως την ξέραμε. Αυτή είναι μία μεταμοντέρνα δημοκρατία.
Πρωθυπουργό θα βρούμε σήμερα, αύριο. Και κυβέρνηση θα αποκτήσουμε, δεν υπάρχει αμφιβολία. Όμως έχει χαθεί η ελπίδα. Και έχει χαθεί και η αξιοπιστία. Ποιος θα είναι αυτός θα μπορέσει να ανορθώσει τη χώρα όταν δεν μπορεί σήμερα να πειστεί ο Έλληνας ότι υπάρχει χώρα, σύστημα, θεσμοί.
Μπορεί να μην πρέπει να λέμε μεγάλες κουβέντες για εκτροπή και άλλα τινά. Μπορεί να τα έχουμε ξαναδεί όλα στην πολιτική μας ιστορία. Όμως τελικά θα ήταν καλύτερο να πάμε σε εκλογές. Ήδη θα ήμασταν στη δεύτερη εβδομάδα.
Κάναμε όλο αυτόν τον κύκλο των τελευταίων δέκα ημερών για να καταλήξουμε ότι νέος πρωθυπουργός μπορεί να είναι και ο βουλευτής μίας επαρχιακής πόλης. Γιατί όμως δεν τον εκλέγαμε εξ αρχής; Γιατί δεν τον εξέλεξε το κόμμα του πρώτα πρόεδρο, με τις εσωκομματικές διαδικασίες και πρέπει να το κάνουν τώρα με την απουσία τους οι Έλληνες κάτω από την τρομερή πίεση του χρέους και της απώθησης με την οποία μας αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι; Αυτό που ζούμε είναι η ματαίωση και της δημοκρατίας όπως την ξέραμε. Αυτή είναι μία μεταμοντέρνα δημοκρατία.
Πρωθυπουργό θα βρούμε σήμερα, αύριο. Και κυβέρνηση θα αποκτήσουμε, δεν υπάρχει αμφιβολία. Όμως έχει χαθεί η ελπίδα. Και έχει χαθεί και η αξιοπιστία. Ποιος θα είναι αυτός θα μπορέσει να ανορθώσει τη χώρα όταν δεν μπορεί σήμερα να πειστεί ο Έλληνας ότι υπάρχει χώρα, σύστημα, θεσμοί.
Μπορεί να μην πρέπει να λέμε μεγάλες κουβέντες για εκτροπή και άλλα τινά. Μπορεί να τα έχουμε ξαναδεί όλα στην πολιτική μας ιστορία. Όμως τελικά θα ήταν καλύτερο να πάμε σε εκλογές. Ήδη θα ήμασταν στη δεύτερη εβδομάδα.
Αποχρώσεις 10.11.11
