Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2011

Ο ηλικιωμένος που διαβάζει τις ανακοινώσεις με τις κηδείες στην πλατεία

Ο ηλικιωμένος άνδρας έχει σκύψει και διαβάζει το ταμπλό με τις κηδείες μπροστά στην Πλατεία Πάργης. Μου προκαλεί ένα αντιφατικό συναίσθημα: Το βρίσκω τρυφερό να ψάχνεις ανάμεσα στους νεκρούς κάποιον που μπορεί να γνωρίζεις, έναν φίλο που έχεις καιρό να μάθεις νέα του, έναν παλιό συμμαθητή. Είναι όμως και θλιβερή αυτή η ενασχόληση με τον κόσμο των "άλλων", αυτή η βαθμιαία αποχώρηση από τούτη τη ζωή και η εξοικείωση με τον κόσμο των πεθαμένων.

Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Δελφινάκια στο Κάθισμα στη Λευκάδα

Δεν είναι δελφινάκια, αλλά τα παιδιά μας που παίζουν στο λυκόφως. Κάθισμα, Λευκάδα, Ιούλιος, περιμένοντας τον ήλιο να πέσει. Δελφίνια είχαμε δει πέρυσι, στο βάθος στο πέρασμα ανάμεσα στα ιστιοπλοϊκά, στη Νικιάνα, μπροστά στον "Πανταζή".

Είμαστε και στον Ηλεκτρονικό Αναγνώστη

Στο καταπληκτικό του blog Ηλεκτρονικός Αναγνώστης, ο Μιχάλης Καλαμαράς ανέβασε τη συζήτηση που είχαμε κάνει μαζί και μαζί με τον Γιάννη Πλιώτα των Βορειοδυτικών εκδόσεων, στην εκπομπή μου Αποχρώσεις στο Ioannina tv (ITV). Δείτε την εκπομπή εδώ.
Αυτό που μου άρεσε από αυτήν την εκπομπή προσωπικά, ήταν ότι οι δύο καλεσμένοι, γνώριζαν για ποιο πράγμα μιλούσαν και είχαν τον τρόπο να το εξηγήσουν και στους θεατές που δεν γνώριζαν.
Το να ξέρεις για ποιο πράγμα μιλάς, ειδικά στο δημόσιο χώρο, είναι νομίζω μία σπάνια, πολιτική θα την ονόμαζα, αξία.

Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Πού χάνεται η θάλασσα;

Ρουφήχτρα σε σχήμα κλεψύδρας ρουφάει τη θάλασσα στην Πάργα. Ανυπολόγιστες οι συνέπειες... (χε,χε)!

Πέμπτη 1 Σεπτεμβρίου 2011

Στο Μώλο, στο Υπερωκεάνειο, μετρώντας το χρόνο

Καφές, εφημερίδες, χρόνος, σκέψεις, όχι κατ' ανάγκη ζοφερές. Στο Μώλο, στα Γιάννενα, στην άκρη από το Υπερωκεάνειο. Η πιο ενδιαφέρουσα είδηση στην εφημερίδα, η απειλή 2 χρόνων φυλάκισης που αντιμετωπίζει πατέρας στη Σουηδία για τα δύο χαστούκια που έδωσε στον 12χρονο γιο του στο δρόμο.
Στο Μώλο λίγος κόσμος. Μοιάζει με επανόρθωση. Πριν από κάποια χρόνια γίνονταν μάχη για πώς θα καλυφθεί ο ουρανός ώστε όλο και πιο πολλοί να πίνουν καφέ στις καφετέριες. Σήμερα τα μαγαζιά είναι άδεια και μάλλον θα ήταν καλύτερα να βλέπαμε τον ουρανό.
Βγαίνεις για καφέ όταν έχεις λόγο να το κάνεις, αλλιώς πώς...
Την πρώτη μέρα του Φθινοπώρου, τα Γιάννενα ισορροπούν ανάμεσα στη μιζέρια της επαρχίας και τη φωτεινή χαλαρότητα ενός χρόνου που μπορεί ακόμα να προσμετρηθεί...
Δουλειά από τη Δευτέρα πάλι... (και μην ξεχάσω τα παιδιά στο σινεμά και τα φάει ο Κάπτεν Αμέρικα)!