Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Έχει πολιτισμό στην Άρτα και τα Γιάννενα αυτό το τριήμερο

Το νέο βιβλίο της Ρέας Γαλανάκη στον Ελευθερουδάκη

Το μυθιστόρημα της Ρέας Γαλανάκη «Φωτιές του Ιούδα, στάχτες του Οιδίποδα» θα παρουσιάσει σήμερα το βράδυ στις 8 το βιβλιοπωλείο Ελευθερουδάκη και οι εκδόσεις Καστανιώτη, στο χώρο του βιβλιοπωλείου (οδός Κατσαδήμα, έναντι του δικαστικού μεγάρου). Για το βιβλίο θα μιλήσουν η Ελένη Μαραγκουδάκη, Επίκουρη καθηγήτρια του τομέα Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Iωαννίνων και ο Παναγιώτης Νούτσος, Καθηγητής Φιλοσοφίας Πανεπιστημίου Iωαννίνων

Τα Εργοστάσια της Κυβέλης Μακρή στην "Τατιάνα"

Την Τετάρτη 2 Μαρτίου στις 8 το βράδυ θα γίνουν τα εγκαίνια της έκθεσης της Κυβέλης Μακρή, «Εργοστάσια», στο χώρο τέχνης Τατιάνα Δερδεμέζη (Παρασκευοπούλου 4, δίπλα στην ΕΗΜ, τηλ. 2651021591). Η Κυβέλη Μακρή γεννήθηκε στην Αθήνα. Έχει δημιουργήσει σειρές έργων, με πηγή έμπνευσης εμπειρίες και εικόνες που συνέλεξε ταξιδεύοντας στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Κάθε αντικείμενό της είναι μοναδικό, σχεδιασμένο και φτιαγμένο με το χέρι και ψημένο σε ηλεκτρικό καμίνι. Τα υλικά που χρησιμοποιεί είναι πηλός, ξύλο και ανακυκλωμένα μέταλλα. Η έκθεση θα διαρκέσει έως και την Τρίτη 23 Μαρτίου.

Τιμούν την ποιήτρια Άννα Δερέκα

Ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Ιωαννίνων, η Εφοροεπιτροπεία Αγαθοεργών Καταστημάτων Ιωαννίνων και το Ίδρυμα Κωνσταντίνου Κατσάρη διοργανώνουν εκδήλωση παρουσίασης του έργου της ποιήτριας Άννας Δερέκα την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου στις 7 το απόγευμα στην αίθουσα της Ζωσιμαίας Παιδαγωγικής Ακαδημίας. Φιλικό χαιρετισμό θα απευθύνουν η φιλόλογος Λένα Γιοβάνη («Η παλίμψηστος όραση της ποιήτριας), ο εκδότης της εφημερίδας «Νέοι Αγώνες» Βαγγέλης Αθανασίου που θα μιλήσει με θέμα «Η υπαινικτική αλληγορία στην ποίηση της Άννας Δερέκα», ο δημοσιογράφος Χάρης Δάφλος («Η Άννα Δερέκα και το Δημοτικό Ραδιόφωνο), η Βαρώνη Ισαβέλλα Μπερναρντίνι του Αρνεζάνο, Καθηγήτρια Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας στο Πανεπιστήμιο του Λέτσε («Η επιλογή του έργου της ποιήτριας Άννας Δερέκα για διατριβή σε ιταλικό πανεπιστήμιο). Κι ακόμα θα μιλήσουν ο πρόεδρος του Συνδέσμου Φιλολόγων Ιωάννινων Τάσος Γιάννος με θέμα «Βιο-βιβλιογραφική φυσιογνωμία της ποιήτριας», η σχολική σύμβουλος φιλολόγων Βούλα Σκαμνέλου με θέμα «Έρωτας– θάνατος: Μυστική άνθηση βαθειάς ζωής», η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Κωνσταντίνα Μπάδα με θέμα «Των σιωπηλών γυναικών μυθοπλαστικός λόγος» και η λέκτορας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Ελένη Κουρμαντζή με θέμα «Η πόλη κάτω νυχτώνει σε μπλε λουλακί».
Ποιήματα θα αποδώσουν η ίδια η ποιήτρια και η ηθοποιός Γιολάντα Καπέρδα, ενώ θα ακολουθήσει μαγνητοσκοπημένη παρουσίαση του έργου της ποιήτριας «Η αρραβωνιαστικιά του ποταμού». Την εκδήλωση συντονίζει ο αρχιτέκτονας Μιχάλης Αράπογλου, ενώ το πορτραίτο της Άννας Δερέκα που κοσμεί την  πρόσκληση φιλοτέχνησε ο αρχιτέκτονας Στέλιος Δερέκας.

Ο Λουιζιάνα Ρεντ στο café Καπλάνειο τον Μάρτιο

Το Καφέ Καπλάνειο έχει δυνατές συναυλίες τον Μάρτιο. Ο Γιώργος Γάκης και οι Troublemakers στις 6 Μαρτίου στήνουν ένα ροκ πάρτι κάνοντας κι ένα μίνι αφιέρωμα στους Scorpions. Οι Socrates έρχονται στις 13 Μαρτίου με Γιάννη Σπάθα, Αντώνη Τουρκογιώργη και drummer Μάκη Γιούλη, ενώ η εμφάνιση του Λουιζιάνα Ρεντ με τους Blues Wire στις 24 Μαρτίου θα είναι προφανώς το γεγονός του μήνα.
Οι συναυλίες ξεκινάνε στις 22.30 και το τηλέφωνο κρατήσεων είναι 2651076000.

Το Φεστιβάλ Δράμας πάει Άρτα

Το Φεστιβάλ της Δράμας προσκεκλημένο του ΤΕΙ Ηπείρου κάνει στάση στον κινηματογράφο Παλλάς (Β. Πύρρου 27, Άρτα) το Σάββατο 27 και την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου. Στο πλαίσιο της διήμερης εκδήλωσης θα προβληθούν οι 14 βραβευμένες ταινίες σε φιλμ του ελληνικού προγράμματος 2009, καθώς και οι 5 βραβευμένες του ψηφιακού προγράμματος Digi 2009, που διακρίθηκαν στην Δράμα τη φεστιβαλική εβδομάδα 21-26 Σεπτεμβρίου 2009. Στις 5 και 6 Μαρτίου θα έρθει και στα Γιάννενα στο Πολυθέαμα σε συνεργασία με την ΚΟΠΙ.

Skelters live αύριο στο Θυμωμένο

Οι Skelters έρχονται το Σάββατο στο Θυμωμένο Πορτραίτο (Καποδιστρίου 20, είσοδος 5 ευρώ). Πρόκειται για μια σύγχρονη Rock ‘n Roll μουσική μπάντα με αγγλόφωνο στίχο. Αρχικά το όνομα του συγκροτήματος ήταν Crickets, αλλά αυτό άλλαξε το 2001 όταν οι Crickets μετονομάστηκαν σε Skelters, επηρεαζόμενοι το "Helter Skelter". Οι Skelters έχουν πραγματοποιήσει περισσότερες από 1000 εμφανίσεις. Χαρακτηριστικό στοιχείο των live εμφανίσεων τους, είναι το σόου που προσφέρουν και η χορευτική διάθεση που δημιουργούν στο κοινό όταν διασκευάζουν Rock 'n Roll επιτυχίες των '50s και '60s όπως και τα μελωδικά φωνητικά τους (έχοντας πάντα ως πρότυπα τους Beatles και τους Queen) και η δυναμική σκηνική τους παρουσία.

- Batuca Live Samba την Κυριακή  στις 22.30 στο Θυμωμένο Πορτραίτο (Καποδιστρίου 20, τηλ. 2651068550-  είσοδος 5 ευρώ). Η σχολή Batuca ξεκίνησε το 1999 από το Βασίλη Λιώση και τον Ravy Magnifique. Απ’ τη σχολή αυτή υπάρχει η μπάντα Batuca που με τα χρόνια εναλλάσσεται και μπορεί να είναι από 8 έως 20 άτομα. Παίζουν Samba και γενικά ρυθμούς από τη Βραζιλία. Συμμετέχουν: Βασίλης Λιώσης, Έφη Ξανθοπούλου, Ρένα Στυλιανίδη, Γιώργος Μανδυλάρας, Φανή Δεληγιώργη, Μαρίνα Γιάννου, Ηρώ Αλικατόρα, Σταύρος Σαμουρίδης, Γιάννης Δεσποτάκης, Μαριτίνα Κούστα, Γαρυφαλλιά Τσιαρά, Ελίνα Κιτσάκη, Έλενα Ντάκα, Χριστίνα Ρούσου

Ο ποιητής Γιώργος Χρονάς στην Άρτα

Ο ποιητής Γιώργος Χρονάς βρεθεί στην Άρτα αύριο το βράδυ. Ο Μουσικοφιλολογικός Σύλλογος «Σκουφάς» θα παρουσιάσει, το Σάββατο 27 Φεβρουαρίου και ώρα 20.30μ.μ., στην αίθουσά του τον ποιητή για τον οποίο θα μιλήσει ο δημοσιογράφος Αργύρης Ζηλάκος. Θα ακουστούν μελοποιημένοι στίχοι του ποιητή και γνωστά τραγούδια των Γιάννη Μαρκόπουλου και Μάνου Χατζηδάκι. Ο Γιώργος Χρονάς που πριν από δύο χρόνια είχε παρουσιάσει τα ποιήματά του και στα Γιάννενα στο Θυμωμένο Πορτραίτο, γεννήθηκε  στον Πειραιά το 1948. Ίδρυσε το 1981 το περιοδικό «Οδός Πανός», καθώς και τις ομώνυμες εκδόσεις και τις Εκδόσεις Σιγαρέτα, οι οποίες έχουν στο ενεργητικό τους πάνω από 270 τίτλους. Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από κορυφαίους Έλληνες συνθέτες (Μάνος Χατζιδάκις, Γιάννης Μαρκόπουλος κ.ά.). Από το 1979 εργάζεται στο ραδιόφωνο. Ξεκίνησε από το Τρίτο Πρόγραμμα του Χατζιδάκι, με την εκπομπή Οδός Πανός 17, συνέχισε στο Δεύτερο με τις εκπομπές Πρόσωπα και Μες στον Καθρέφτη (1981-1987) και στο Πρώτο Πρόγραμμα με την εκπομπή Χάρτινη Εξέδρα (1989-1996). Από το 2002, επέστρεψε στο Τρίτο, με την εκπομπή Ξενοδοχείο Βαλκάνια. Ο Γιώργος Χρονάς είναι πολύ γνωστός ως ποιητής. Μερικά από τα έργα του είναι: (Τα αρχαία βρέφη (1980), Ο αναιδής θρίαμβος (1984), Κατάστημα νεωτερισμών (1977), Χάρτινη εξέδρα (2001), Μια συνομιλία με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο (2003), Τα κοκόρια της οδού Αισχύλου (2005), όλα από την «Οδός Πανός».

Το «Χάσικο ψωμί»  της Π. Λάμπρη στον Σκουφά

Το βιβλίο «Το Χάσικο Ψωμί» της Παναγιώτας Λάμπρη παρουσιάζουν την Τρίτη 2 Μαρτίου και ώρα 8.30 το βράδυ στην αίθουσα του συλλόγου «Σκουφάς» ο ομώνυμος Σύλλογος και ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Νομού Άρτας, υπό την αιγίδα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Άρτας. Για το βιβλίο και τη συγγραφέα θα μιλήσουν ο φιλόλογος Δημήτρης Βλαχοπάνος και η νηπιαγωγός Μαρία Παπαδοπούλου ενώ κείμενα θα διαβάσει ο σκηνοθέτης και ηθοποιός Σωτήρης Σαρλής.

Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Έλληνας γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Με ευχαρίστηση φιλοξενώ το παρακάτω άρθρο, με την άδεια του συγγραφέα. Δημοσιεύτηκε τον Δεκέμβριο στην τοπική εφημερίδα των Ιωαννίνων "Ενημέρωση" κι ήταν από τις πρώτες φωνές στην πόλη υπέρ του μεταναστευτικού νομοσχεδίου.


Αλλοδαποί μετανάστες και ελληνική ιθαγένεια.
Ή αλλιώς, «Έλληνας γεννιέσαι ή γίνεσαι;»

 
Του Γιώργου Νικολάου

Η απόφαση της Κυβέρνησης για την απόκτηση της ελληνικής ιθαγένειας από τα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται στη χώρα μας αποτελεί μια γενναία και ρηξικέλευθη πολιτική πράξη, η οποία επαναπροσδιορίζει και ανασυγκροτεί δομικά στοιχεία της εθνικής μας  ταυτότητας. Η επιφανειακή ανάγνωση της συγκεκριμένης απόφασης θα οδηγούσε ενδεχομένως στο συμπέρασμα ότι η λήψη της υπαγορεύεται από τη λογική της «νομικής και πολιτικής τακτοποίησης» δεκάδων χιλιάδων παιδιών μεταναστών που ζουν στη χώρα μας χωρίς πολιτικά δικαιώματα και δίχως ευκαιρίες δίκαιης οικονομικής, πολιτικής και πολιτισμικής ένταξής τους στην ελληνική κοινωνία. Η ελληνική ιθαγένεια, στην περίπτωση αυτή, θα λειτουργήσει ως  το «διαβατήριο» για την ομαλότερη ένταξη και αποδοχή των αλλοδαπών νέων και θα νομιμοποιήσει την όποια δίκαιη και θεμιτή επιδίωξή τους για κοινωνική και οικονομική ανέλιξη. Ήδη η πρόχειρη και «αθώα» αυτή ερμηνεία εγείρει πλήθος αντιδράσεων από συντηρητικούς κύκλους της ελληνικής πολιτικής σκηνής, οι οποίοι επενδύουν σε φθηνές εθνικιστικές κορώνες και ξενοφοβικά ανακλαστικά και σύνδρομα. Από την άλλη, μερίδα της Αριστεράς τη χαρακτηρίζει, μικρόψυχα, ως ένα «φιλανθρωπικό» μέτρο, το οποίο δεν αντιμετωπίζει επί της ουσίας τα οξύτατα  προβλήματα των εργαζομένων, Ελλήνων και αλλοδαπών.
Ωστόσο, μία δεύτερη ανάγνωση της συγκεκριμένης απόφασης θα μας επέτρεπε να συμπεράνουμε ότι η Κυβέρνηση επιχειρεί μία κεφαλαιώδους σημασίας ρήξη με σημαντικότατες «σταθερές» της συγκρότησης της ελληνικής εθνικής ταυτότητας. Από ιδρύσεως του νεότερου Ελληνικού Κράτους η ιθαγένεια ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με την καταγωγή, όπως άλλωστε συνέβαινε και με τα περισσότερα ευρωπαϊκά έθνη – κράτη. Δομημένη στη λογική του «Δικαίου του Αίματος» (jus sanguinis), η ελληνική ιθαγένεια ήταν προνόμιο μόνο όσων είχαν κάποιο πρόγονο Έλληνα. Πολλά θα είχε να γράψει και να πει κανείς για το συγκεκριμένο θέμα και για το πώς ορίζεται και  αποδεικνύεται η καταγωγή. Με πρόθεση μόνο και μόνο να αποδομήσω τη «χαλυβδωμένη» συνείδηση κάποιων «καθαρόαιμων» Ελλήνων, θα τους υπενθυμίσω ότι οι ίδιοι δεν ήταν και τόσο απόλυτοι και αυστηροί όταν επρόκειτο για «αμφιβόλου καταγωγής» αθλητές, τους οποίους σε μία νύκτα πολιτογραφούσαμε Έλληνες, αρκεί να σήκωναν στον ψηλότερο ιστό την ελληνική σημαία.
Το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, στην ουσία, μετατοπίζει το δικαίωμα στην ελληνική ιθαγένεια από μία υπόθεση «καταγωγής» σε μία υπόθεση «παραμονής». Βασισμένη στο «Δίκαιον του Εδάφους» (jus soli), η ιδιότητα του Πολίτη απονέμεται σε όλους όσους κατοικούν στη γεωγραφική περιοχή που αποτελεί την επικράτεια του εθνικού κράτους. Η εθνική ταυτότητα δομείται πλέον με όρους πολιτικούς, μορφωτικούς, πολιτισμικούς και κοινωνικούς και όχι φαντασιακούς ή βιολογικούς.  Αρχικά, στην Ευρώπη  πολύ λίγα κράτη (για παράδειγμα η Γαλλία) υιοθέτησαν αυτή την επιλογή για την πολιτική και εθνική ένταξη. Σήμερα ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Ένωση φαίνεται να προσανατολίζεται όλο και περισσότερο προς τις λογικές του εδάφους και όχι του αίματος όσον αφορά τα θέματα της υπηκοότητας.
Για τη χώρα μας, όμως, η συγκεκριμένη απόφαση ξεπερνά τη διάθεση για προσαρμογή στην κοινή ευρωπαϊκή πολιτική. Αποτελεί μία πράξη ενηλικίωσης του σύγχρονου ελληνικού κράτους και σηματοδοτεί τη ρήξη με δομικά προτάγματα της νεότερης ελληνικής εθνικής ιδεολογίας όσον αφορά τον εθνικό εαυτό. Πλέον, η υπαγωγή στην εθνική ταυτότητα δεν υπαγορεύεται από – ούτως ή άλλως – αμφισβητήσιμους βιολογικούς παράγοντες, αλλά είναι μία πράξη υπεύθυνα πολιτική, συνισταμένη κοινωνικών, παραγωγικών και πολιτισμικών προϋποθέσεων. Θεωρείται δεδομένο ότι  θα ήταν εξαιρετικά αφελές να υποθέσει κανείς ότι αυτή η διαδικασία «ελληνοποίησης» θα συντελείται δίχως συγκεκριμένες προϋποθέσεις και προαπαιτούμενα. Κάτι τέτοιο θα έπληττε αντί να ενισχύει την κοινωνική συνοχή, η οποία είναι ένας εκ των στόχων του υπό συζήτηση νομοσχεδίου. Και αν οι έννοιες της ευθύνης και της συνείδησης των υποχρεώσεων που απορρέουν από την ένταξη στη συλλογικότητα των Ελλήνων, καθώς και αυτές της αξιοκρατίας και της ισότητας των ευκαιριών ως υποχρέωση της κρατικής λειτουργίας είναι απολύτως προφανείς, υπάρχει και η έννοια της συμμετοχής στην κοινωνική, παραγωγική και πολιτισμική ζωή του τόπου, που αποτελεί το σημαντικότερο στοίχημα του νέου νομοσχεδίου. Οι νέοι που θα αποκτούν την ελληνική ιθαγένεια, αφού θα έχουν γεννηθεί εδώ, θα πρέπει να είναι ενεργοί πολίτες, οι οποίοι θα αγαπούν τη χώρα τους και θα νοιάζονται γι’ αυτή. Θα είναι πατριώτες με την έννοια του Συνταγματικού Πατριωτισμού  του Habermas, ο οποίος ξεπερνώντας τις καταγωγές και τα αμφιβόλου προέλευσης γονίδια, τοποθετεί την Ιδιότητα του Πολίτη σε βάσεις εξόχως πολιτικές. Πλέον η ευθύνη απέναντι στην πατρίδα και το κοινωνικό σύνολο, ο σεβασμός των νόμων και του τρόπου λειτουργίας του Κράτους καθώς και η έγνοια για την κοινωνική συνοχή καθίστανται οι κύριες συνιστώσες της ορθής πολιτικής συμπεριφοράς, αλλά και οι προϋποθέσεις για την ένταξη στη συλλογικότητα των Ελλήνων.  
Μέσα από το πρίσμα αυτό,  η απάντηση στο ψευτοδίλημμα για το κατά πόσο «γεννιόμαστε ή γινόμαστε Έλληνες» περνάει σε δεύτερη μοίρα. Σημαντικότερη είναι η θέλησή μας να ζούμε αρμονικά μαζί με τους άλλους συμπατριώτες μας, ασχέτως καταγωγής, χρώματος ή θρησκείας, να μοιραζόμαστε τα ίδια όνειρα, προσδοκίες και επιδιώξεις μαζί τους και να δουλεύουμε για το καλό και τη προκοπή αυτού του τόπου.

O Γιώργος Νικολάου είναι Επίκουρος Καθηγητής Διαπολιτισμικής Παιδαγωγικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010

Τσιγάρο στην Ταράτσα του Σέρτζι Μπελμπέλ στο Πολυθέαμα στα Γιάννενα


Πρεμιέρα για το Θέατρο Πολυθέαμα με τη δεύτερη φετινή παραγωγή την Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010 με την κωμωδία του Σέρτζι Μπελμπέλ «Τσιγάρο στην Ταράτσα».
Το Θέατρο Πολυθεαμα, πάντα πιστό στο καλό και σύγχρονο θέατρο, ανεβάζει την κωμωδία «Τσιγάρο στην Ταράτσα». Πρόκειται για μια σάτιρα και μια καταγγελία για τις κοινωνίες των απαγορεύσεων, των κλισέ και των στάτους, εκεί όπου η ανθρώπινη φύση περνάει σε δεύτερη μοίρα. Με γλαφυρό και κωμικό τρόπο ο συγγραφέας καταγγέλλει τα μοντέλα των εργασιακών σχέσεων που οικοδομούνται στις σύγχρονες κοινωνίες που θέλουν να μετατρέψουν τους δημιουργικούς ανθρώπους σε δουλοπάροικους.
Η παράσταση ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Θοδωρή Γκόγκου, σκηνικά Θανάση Τζάτσου και μουσική Περικλή Μπουλουκτσή. Παίζουν οι ηθοποιοί: Θωμάς Λιώλιος, Πόλυ Ανδρεάδη, Παύλος Βασιλάκης, Κωνσταντίνος Σηφάκης, Κωνσταντίνα Νικηφοράκη, Αθηνά Παπαδημητρίου, Τζίνα Σταυρουλάκη.

Οι παραστάσεις θα δίνονται στην Αίθουσα 2 του Πολυθεάματος κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 9:15 μ.μ. 
Τηλέφωνα: 2651003492- 6955416236, 
Διεύθυνση: Σικελιανού 3, στο κέντρο των Ιωαννίνων (όπισθεν Ατλάντικ), 

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας για τους μετανάστες

Δημοσιεύω την ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια στο επίσημο δείπνο του Δήμου Ιωαννιτών το Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010 για την 97η επέτειο της απελευθέρωσης των Ιωαννίνων. Είναι ένα μεστό και σαφές κείμενο για την ένταξη των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία (οι ομιλίες του Προέδρου εδώ):

Αξιότιμε κύριε Δήμαρχε, Αγαπητοί μου συμπολίτες,
Πρώτα απ΄ όλα θα ήθελα εκφράσω, για μία ακόμη φορά, τα έντονα αισθήματα που με διακατέχουν κάθε φορά που έρχομαι στα Γιάννενά μας. Αισθήματα που γεννά άλλωστε στον κάθε επισκέπτη των Ιωαννίνων, η ομορφιά της πόλης, ο δυναμισμός των κατοίκων, η καθημερινή πρόοδος την οποία διαπιστώνει κανείς όταν επανέρχεται έπειτα από ένα χρονικό διάστημα.
Και θα ήθελα να τονίσω ότι δεν βρίσκομαι εδώ σήμερα, ως επίσημος επισκέπτης, αλλά ως συμπολίτης σας, που ζει και μοιράζεται τα προβλήματα, τις αγωνίες, τις ελπίδες σας. Ο τόπος μας έχει μεγάλες δυνατότητες, έχει αναδείξει σπουδαίες προσωπικότητες στα γράμματα και στις τέχνες, μεγάλους ευεργέτες, αξιοθαύμαστους επιστήμονες και έναν λαό επίμονο και μαχητικό.
Κυρίες και κύριοι,
Αυτές τις μέρες γιορτάζουμε την απελευθέρωση των Ιωαννίνων. Γιορτάζουμε την επέτειο της έναρξης μιας καινούργιας περιόδου στη νεώτερη ιστορία των Ιωαννίνων, της Ηπείρου αλλά και της Ελλάδας.
Η Ήπειρος ήταν για πολλά χρόνια η «ξεχασμένη Ελλάδα». Οι άνθρωποί της έζησαν δύσκολες στιγμές και επώδυνες εμπειρίες. Οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες ανάγκασαν πολλούς συμπατριώτες μας να αναζητήσουν διέξοδο στη μετανάστευση.
Οι περισσότεροι Έλληνες έχουν παραστάσεις και βιώματα, είτε έμμεσα είτε άμεσα, από μετανάστες. Από δικούς τους ανθρώπους που αναζήτησαν μια θέση στον ήλιο μακριά από την πατρίδα. Και συνάντησαν αντιξοότητες: Στη δουλειά, στη ζωή, στη στέγαση, στην κοινωνική ένταξη.
Κι όμως, οι Ελληνες της διασποράς τα κατάφεραν, κάνοντας μας, εδώ στο μητροπολιτικό κέντρο, όλους περήφανους.
Αγαπητοί μου συμπατριώτες,
Σήμερα η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε χώρα υποδοχής μεταναστών. Η αντιμετώπιση της παράνομης μετανάστευσης αποτελεί πρόκληση για ολόκληρη  την Ευρώπη.
Διακύβευμα της εποχής μας είναι η ένταξη των νόμιμων μεταναστών στη διαδικασία της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, σε μια σύγχρονη εκπαίδευση, που θα συνοδεύεται από πολιτικές αναγνώρισης και συμμετοχής. Στοιχείο ωριμότητας και βαθιά δημοκρατικής παιδείας είναι η πλήρης εφαρμογή της αρχής της ισονομίας και ισοπολιτείας, ο σεβασμός στο κράτος δικαίου, που προβλέπει δικαιώματα και υποχρεώσεις για όλους, ανεξαρτήτως καταγωγής και θρησκεύματος.
Ας μην ξεχνάμε ότι δικοί μας άνθρωποι και συμπατριώτες ήταν κάποτε ξένοι κάπου αλλού.
Σας ευχαριστώ πολύ.-

Ο Εμμανουήλ Κριαράς και ο Ευγένιος Αρανίτσης στην Ελευθεροτυπία για το άσυλο

Δύο απόψεις για το άσυλο και οι δύο από την Ελευθεροτυπία του προηγούμενου Απριλίου:

Ο Εμμανουήλ Κριαράς απαντάει στην ερώτηση του Σάκη Αποστολάκη στις 10 Απριλίου 2009
Πιστεύετε ότι πρέπει να καταργηθεί το πανεπιστημιακό άσυλο;
«Κατάργηση του ασύλου σημαίνει απολυταρχία. Πρέπει όχι να καταργηθεί, αλλά να ρυθμιστεί με συναίνεση όλων των παραγόντων. Γιατί άσυλο σημαίνει ο δάσκαλος να μην έχει κανένα εμπόδιο στη διδασκαλία του. Άσυλο πρέπει να έχει η έκφραση των απόψεων κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου».
Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ.
Ο Ευγένιος Αρανίτσης γράφει στη στήλη του «Είσοδος υπηρεσίας»με τίτλο «Άσυλο» στις 4 Απριλίου 2009:
Στην αρχή: «Περιέργως, οι υπέρμαχοι του πανεπιστημιακού ασύλου είναι αρκετά αδέξιοι στην επιλογή των επιχειρημάτων που παρουσιάζουν. Για παράδειγμα, όταν οι «αγανακτισμένοι» μιλούν για «παγκόσμια πρωτοτυπία», κανένας δεν τους απαντάει ότι αυτό από μόνο του, δηλαδή το να είναι κάτι παγκόσμια πρωτοτυπία, δεν αποτελεί απαραιτήτως μειονέκτημα• θα λέγαμε ότι εξίσου παγκόσμια πρωτοτυπία (ή σχεδόν) είναι τα θερινά σινεμά, όμως κάτι τέτοιο καθόλου δεν οδηγεί στο συμπέρασμα ότι θα έπρεπε να τα κλείσουμε".
Και στο τέλος: «Το άσυλο παράγει αυθορμητισμό. Ο παραβατικός χαρακτήρας αυτού του αυθορμητισμού είναι συχνά γεγονός, όμως η εστία του, σ' έναν κόσμο κυριευμένο από τη λογική της προσποίησης, δεν παύει να συνιστά τη μοναδική πηγή εναλλακτικής συμπεριφοράς και, ως τέτοια, δηλαδή εξ υποθέσεως, ανθίσταται μέχρι τέλους».
Όλο το κείμενο εδώ.

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010

Γκολ στη φτώχεια, στο ρατσισμό και τις εξαρτήσεις - Την Παρασκευή στο Θυμωμένο Πορτραίτο


Την Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου στις 8 το βράδυ στο Θυμωμένο Πορτραίτο (Καποδιστρίου 20) προβάλλεται το ντοκιμαντέρ «Γκολ στη φτώχεια».
Ένα ξεχωριστό ντοκιμαντέρ που ρίχνει φως στους «αόρατους» κατοίκους της πόλης. Στους ανθρώπους της διπλανής πόρτας που η ζωή τους πήγε αλλού, αλλά… δεν το βάζουν κάτω.
Άστεγοι, άτομα εξαρτημένα από ψυχότροπες ουσίες και πρόσφυγες είναι οι πρωταγωνιστές του ντοκιμαντέρ «Γκολ στη φτώχεια», που καταγράφει τις περιπέτειες και τις εμπειρίες μιας ιδιαίτερης ποδοσφαιρικής παρέας. Είναι η ελληνική ομάδα Αστέγων.
Ο Δημήτρης Πετρόπουλος, ο Χρίστος Βασιλόπουλος και οι συνεργάτες τους στην τηλεοπτική εκπομπή «Η Μηχανή του Χρόνου» που προβάλλεται στη ΝΕΤ, ακολούθησαν την ελληνική αποστολή στην πρώτη της συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων, στην Κοπεγχάγη, το 2007. Δεν κατέγραψαν απλώς την προετοιμασία της ομάδας, μπήκαν στο παιχνίδι και στην ψυχή της ελληνικής αποστολής και εστίασαν στην ουσία: Τον ατομικό και συλλογικό αγώνα κατά του κοινωνικού αποκλεισμού. Την προσπάθεια δικών μας ανθρώπων, συνανθρώπων μας να βρουν και μέσα από τη χαρά του ποδοσφαίρου τον δρόμο της επιστροφής.
Η προβολή του ντοκιμαντέρ, πραγματοποιείται στο πλαίσιο της καμπάνιας του «Γκολ στη Φτώχεια, στον ρατσισμό και στις εξαρτήσεις». Μια καμπάνια που έχει αφορμή ποδοσφαιρική, αλλά οι «σέντρες» που κάνει ξεπερνούν κατά πολύ τις τέσσερις λευκές γραμμές που ορίζουν το ποδοσφαιρικό γήπεδο.
Τα Γιάννενα είναι ο πρώτος σταθμός της φετινής καμπάνιας που θα κορυφωθεί με τη συμμετοχή της ελληνικής ομάδας Αστέγων στο 8ο Παγκόσμιο Κύπελλο Αστέγων που θα πραγματοποιηθεί τον ερχόμενο Σεπτέμβριο (19-26/9) στο Ρίο ντε Τζανέιρο.Τα Γιάννενα άλλωστε είχαν την τιμητική τους στο προηγούμενο πρωτάθλημα στο Μιλάνο τον Σεπτέμβριο, αφού χάριν παίχτη μας με καταγωγή γιαννιώτικη το σύνθημα που δονούσε την ατμόσφαιρα ήταν "Δώστα όλα παγουρά"- γι' αυτήν την ιστορία κι άλλες πολλές για το πρωτάθλημα αστέγων είναι πολύ καλή η ιστοσελίδα του (εδώ).
Καλή ενημέρωση έχει και το περιοδικό Γαλέρα που πρωτοστατεί στην καμπάνια (εδώ).

Οι εκδηλώσεις για την 21η Φεβρουαρίου στα Γιάννενα


Oι εκδηλώσεις για την  97η επέτειο από την απελευθέρωση στις 21 Φεβρουαρίου 1913, των Ιωαννίνων έχουν ως εξής:
- Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου στις 11 το πρωί επιμνημόσυνη δέηση στο Ηρώο «Αγωνιστριών γυναικών των Τσεριτσάνων» στο τοπικό διαμέρισμα Πλατανίων του δήμου Σελλών.
- Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου, στο Μπιζάνι. Στις 11 το πρωί γίνεται επίσκεψη στο Μπιζάνι και τα οχυρά του, με ενημέρωση για τα ιστορικά γεγονότα στην περιοχή από αξιωματικό της 8ης Μεραρχίας, αλλά και εκκίνηση των αθλητών που μετέχουν στον καθιερωμένο Μπιζάνειο δρόμο. Στις 12.30, επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στον τύμβο των Μπιζανομάχων και η απονομή στους νικητές του αγώνα.
- Σάββατο 20 Φεβρουαρίου, στις 9.30 τρισάγιο και κατάθεση στεφάνων στο Στρατηγείο του πολέμου στο Χάνι Εμίν Αγά όπου και είχε εγκατασταθεί το κέντρο επιχειρήσεων της πολιορκίας των Ιωαννίνων από τον ελληνικό στρατό το 1912- 13.
Στις 11 θα γίνει επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο Μπιζανομάχων, στο Ρολόι.
Το βράδυ στις 7 στην Πινακοθήκη της Εταιρείας Ηπειρωτικών Μελετών, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρολου Παπούλια εγκαινιάζεται η έκθεση «Ο Ηπειρώτης Γεώργιος Σταύρος και η οικονομική συγκρότηση του νεοελληνικού κράτους» που διοργανώνεται από την ΕΗΜ και το Ιστορικό Αρχείο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας. Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 19 Μαρτίου και θα είναι ανοιχτή κάθε μέρα από Δευτέρα ως Παρασκευή 10-1 και 6-8.
Η πανηγυρική εκδήλωση του Δήμου Ιωαννιτών στο Πνευματικό Κέντροστις 19.45, με προσφώνηση από τον πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου Βασίλη Κοσμά ενώ την πανηγυρική ομιλία θα κάνει ο Καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Γιώργος Καψάλης («Ο Τύπος της εποχής για την απελευθέρωση των Ιωαννίνων»). Θα ακολουθήσει προβολή του ιστορικού ντοκιμαντέρ «Έτσι πήραμε τα Γιάννενα» σε σκηνοθεσία Νίκου Παπαθανασίου.
Στις 20.40 θα ακολουθήσουν τα εγκαίνια της δεύτερης μεγάλης έκθεσης. Ο Κάρολος Παπούλιας θα εγκαινιάσει στο φουαγιέ του Πνευματικού Κέντρου την έκθεση «Θησαυροί της Δημοτικής Πινακοθήκης Ιωαννίνων» με έργα νεοελλήνων ζωγράφων που βρίσκονται από τη μεγάλη συλλογή της πινακοθήκης. Η έκθεση μετά τα εγκαίνια θα μεταφερθεί στη Δημοτική Πινακοθήκη στην οδό Κοραή.
-Κυριακή 21 Φεβρουαρίου, από τις 7 το πρωί η Φιλαρμονική του Δήμου και η στρατιωτική μπάντα θα παιανίζουν εμβατήρια στους δρόμους της πόλης. Δοξολογία στη Μητρόπολη στις 10.30. Στις 11.05 κατάθεση στεφάνων από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στο Ηρώο Μπιζανομάχων και στις 11.45 παρέλαση ενώπιον του Προέδρου.
- Παράλληλες εκδηλώσεις. Ήδη ξεκίνησε η έκθεση με σπάνιο φωτογραφικό υλικό από την απελευθέρωση και την ζωή  της πόλης το 1912- 13, στο ισόγειο της νομαρχίας, μια έκθεση που τελεί υπό την αιγίδα της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης και θα λειτουργεί στις ώρες λειτουργίας των υπηρεσιών το πρωί ως και τις 28 Φεβρουαρίου ενώ θα είναι ανοιχτή και την Κυριακή του εορτασμού.
Το σαββατοκύριακο, επιπλέον, στο στρατόπεδο Κατσιμήτρου στο Πέραμα θα διεξαχθούν διεθνείς, επετειακοί αγώνες σκοποβολής (τυφεκίου- πιστολιού) της Σκοπευτικής Ομοσπονδίας Ελλάδος και του Αθλητικού Ομίλου  BUDO.

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

Όλοι μας έχουμε ένα κομμάτι ευθύνης για την ασχήμια που ζούμε


Τη φωτογραφία την είχα ξεχάσει και τη βρήκα τυχαία στο κινητό μου. Την είχα τραβήξει το μεσημέρι της 27ης Δεκεμβρίου 2009 μέσα από το αυτοκίνητο και είναι στον κόμβο της Βουνοπλαγιάς στην Ελεούσα (ή στον προηγούμενο δεν θυμάμαι πια). Μου έκανε εντύπωση η πρόχειρη κατασκευή με τις αφίσες, το σχισμένο πανό που μοιάζει με αποκριάτικο πια έτσι ξεφτισμένο που έμεινε, οι σκουριασμένες κολώνες, ή οι ξύλινες κολώνες και τα καλώδια, οι λακκούβες με το νερό δίπλα στο δρόμο, τα πεταμένα πλαστικά του καφέ.
Ένα άσχημο τίποτα. Θα μπορούσα να πω «πού είναι οι αρχές;» για να συμμαζέψουν το χάλι, αλλά τι νόημα έχει; Αυτοί που βάζουν τις αφίσες ή τα πανό και τα ξεχνάνε, δεν έχουν ευθύνες; Εμείς που περνάμε και συνηθίζουμε; Όσοι ανοίγουν το παράθυρο του αυτοκινήτου και πετάνε τα σκουπίδια τους;
Οι κάτοικοι που δεν νοιάζονται για τον τόπο τους; 
Όλοι μας έχουμε ένα κομμάτι ευθύνης για την ασχήμια που ζούμε.

Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

Παρασκευή σήμερα (πάλι)

Χα, στον πίνακα ανακοινώσεων που έχω μπροστά μου οι αποδείξεις είναι περισσότερες. Να θυμηθώ να τις βάλω σε ένα φάκελο, του χρόνου θα πρέπει να αποδείξω ότι είμαι πλούσιος, ότι ξοδεύω.  Για να λύσουμε το ζήτημα του καταναλωτισμού ο οποίος μας οδήγησε στον υπεραδανεισμό, πρέπει να καταναλώσουμε κι άλλο ώστε να εισπράξει και το κράτος ένα ποσοστό. Δεν μου φαίνεται παράλογο, αλλά έχω την αίσθηση ότι δεν θα τελειώσει ποτέ...

Όλο και πιο πολλά αντικείμενα συσσωρεύονται γύρω μου, όλο και πιο πολλές μικρές λεπτομέρειες χρειάζεται για να ρυθμιστεί η καθημερινότητα. Έχω δύο ατζέντες, σημειώσεις από 'δώ κι από 'κεί, υπενθυμίσεις στο μαιλ. Κι όλο ξεχνάω και από τη Δευτέρα φτάνω στην Παρασκευή και πάλι στη Δευτέρα. Παρασκευή σήμερα...

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010

Ο Κυριάκος Ευθυμίου διαβάζει Καβάφη και Μόντη

Το Εργαστήριο Νέας Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων διοργανώνει εκδήλωση ανάγνωσης ποιητικών κειμένων του Κ. Π. Καβάφη και του Κώστα Μόντη από τον ηθοποιό-ποιητή Κυριάκο Ευθυμίου. Η εκδήλωση θα γίνει την Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου, στις 7 το απόγευμα στο Αμφιθέατρο της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, στο κέντρο της πανεπιστημιούπολης.
Ο Κυριάκος Ευθυμίου, όπως διαβάζουμε στο βιογραφικό του, γεννήθηκε το 1954 στη Λευκωσία. Σπούδασε υποκριτική στη σχολή του Θεάτρου Τέχνης στην Αθήνα. Εργάστηκε ως ηθοποιός σε ελεύθερα σχήματα και στον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου. Γράφει ποίηση και θέατρο (πρώτο κρατικό βραβείο Κύπρου, 1982).
Το 2005 εξέδωσε τον ψηφιακό δίσκο «Κ. Π. Καβάφης: Ποιήματα», με 50 ποιήματα του Αλεξανδρινού ποιητή, σε δική του επιμέλεια και ανάγνωση. Ακολούθησαν τρεις ψηφιακοί δίσκοι με αναγνώσεις από το ποιητικό έργο των Παντελή Μηχανικού, Θεοδόση Νικολάου και Κυριάκου Χαραλαμπίδη (2008) και ένας τριπλός ψηφιακός δίσκος με αναγνώσεις ποιημάτων του Κώστα Μόντη (2009).
Η αναγνωστική του πρόταση έχει ήδη παρουσιαστεί στη Λευκωσία, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στην Αλεξανδρούπολη, στη Στοκχόλμη και στις Βρυξέλλες, ενώ έχουν προγραμματιστεί παρουσιάσεις στο Βερολίνο και στο Λονδίνο.
Ενδεικτικό είναι το κείμενο του Δημήτρη Γκιώνη στην Ελευθεροτυπία (εδώ).
Για τον Αλεξανδρινό χρήσιμη είναι η πάντα η ιστοσελίδα, ενώ αποκάλυψη είναι η σελίδα του Κυπρίου ποιητή (εδώ). Να χαιρετήσουμε ακόμα την είσοδο του Εργαστηρίου στην μπλογκόσφαιρα (εδώ) από την οποία μάθαμε και τα τελευταία νέα για το αρχείο Κοτζιούλα ενώ για τον διευθυντή του Εργαστηρίου Τάκη Καγιαλή μαθαίνουμε εδώ.
Τέτοιες εκδηλώσεις έπρεπε να κάνει το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων στη ρουτίνα του. Δύο ή τρεις το μήνα για να μην πω και περισσότερες. Και μέσα στην πόλη οι περισσότερες (αλλά σε ποιες αίθουσες αλήθεια που δεν υπάρχουν πολλές). Γιατί η γνώση (αλλά και οι αισθήσεις) είναι ζήτημα εκπαίδευσης.

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010

Πάρτε ποδήλατο, μάσκα και εμπρός για την Καρναβαλάδα 2010 το Σάββατο στην Πρέβεζα

Η "Κίνηση Φίλων τού Ποδήλατου Πρέβεζας" διοργανώνει το Σάββατο 13 Φλεβάρη στις 12 το μεσημέρι, την πρώτη καρναβαλική ποδηλατάδα, την “Καρναβαλάδα”, με πορεία στους δρόμους τής πόλης, γιορτάζοντας και μαζί διεκδικώντας την επιστροφή τού ποδήλατου στην καθημερινή χρήση και ζωή τής πόλης. Μετά  την ποδηλατάδα θ’ ακολουθήσει παρέλαση και μεσημεριανό παραδοσιακό γλέντι με την ορχήστρα χάλκινων “Κοζανίτικη Φανφάρα” στην προκυμαία τής πόλης, στο καφέ  "Άκτια".
Συγκέντρωση στις 11:30΄ π.μ., στον πεζόδρομο της παραλίας. Η διαδρομή: Παραλία Πρέβεζας- Π.Τσαλδάρη- Φόρος- Λ.Ειρήνης- ΟΤΕ - 21ης Οκτωβρίου- Π.Τσαλδάρη- Εθν.Αντιστάσεως-Κ.Καρυωτάκη- Παραλία (τερματισμός).
Δεκτοί  στο πανηγύρι μασκαράδες - ποδηλάτες απ’ όλη τη χώρα.(Οι μαθητές  κάτω των 15 ετών μόνο με συνοδεία γονέων).

Ο Χανίφ Κιουρέισι λέει κάτι στο «Κάτι έχω να σας πω»- Να μη φοβάσαι να ζεις έξω από τα κλειστά συστήματα

Ας διαβάσουμε τι γράφει ο Χανίφ Κιουρέισι στις σελίδες 85-86 του μυθιστορήματός του «Κάτι έχω να σας πω» που κυκλοφόρησε πέρυσι από τον Καστανιώτη. Λέει λοιπόν ο ήρωάς του:
«Μέσω μιας γνωστής από το πανεπιστήμιο, που την είχα σκηνοθετήσει στο Περιμένοντας τον Γκοντό με γυναίκες ηθοποιούς, είχα βρει δωμάτιο σ' ένα σπίτι που το μοιραζόταν μια ομάδα λευκών μεσοαστών που ασχολούνταν με την πολιτική. Ήταν ξυλουργοί, δάσκαλοι, κοινωνικοί λειτουργοί, φεμινίστριες και ριζοσπάστες δικηγόροι, δύο από αυτούς αργότερα έγιναν βουλευτές, φανατικοί μπλερικοί, που εμφανίζονταν συχνά στην τηλεόραση υπερασπιζόμενοι τον πόλεμο στο Ιράκ. Στους γειτονικούς δρόμους είχαν στηθεί αρκετά παρόμοια σπίτια.
Ωστόσο δεν είχα καταφέρει απ' την αρχή να πιάσω το δωμάτιο που ήθελα. Υπήρχαν και άλλοι υποψήφιοι και οι συγκεκριμένοι πολιτικοποιημένοι τύποι κατά καιρούς φέρονταν δημοκρατικά. Θα περνούσα από συνέντευξη, αν και ήξερα ότι οι αριστεροί θα μου πρόσφεραν δωμάτιο μόλις τους ρωτούσα αν υπήρχαν καθόλου μαύροι στο σπίτι. Η ενοχή κυλούσε μέσα τους σαν κρίση τροφικής δηλητηρίασης κι έτσι κέρδισα τη θέση παρά το ωχρό μου δέρμα και την ουρά των λευκών απ' έξω.
Δεν επρόκειτο ακριβώς για κοινόβιο, ο καθένας είχε δικό του δωμάτιο και το μαγείρεμα όπως και οι αγγαρείες δεν γίνονταν από κοινού, παρόλο που κάτι τέτοιο ίσχυε για κάποιες δουλειές. Γίνονταν πολλές συναντήσεις και παλαβές συζητήσεις, ποδηλασία και ανακύκλωση. Νέες αφίσες -«Αντίδρασε και ζήσε!» ή η φωτογραφία ενός πίθηκου που τον χρησιμοποιούσαν σε πειράματα- μαζί με φυλλάδια που διαφήμιζαν συναντήσεις εμφανίζονταν στο διάδρομο κάθε μέρα, μαζί με στοίβες ξύλα για «επαναχρησιμοποίηση».
Συχνά πηγαίναμε με ποδήλατα ως το δάσος, έχοντας στα καλάθια μας κρασί και φούντα. Μία φορά οι άλλοι δεν έβλεπαν την ώρα να πετάξουν τα ρούχα τους και να βουτήξουν σε κάποια σιχαμένη λίμνη. Συνήθως ήμουν σφιγμένος αλλά εκείνη τη φορά συμμετείχα κι εγώ.
Τα περισσότερα Σαββατοκύριακα ήταν πιασμένα εξαιτίας κάποιας διαμαρτυρίας κατά των πυρηνικών. Μέσα στη βδομάδα υπήρχαν συναντήσεις της τοπικής οργάνωσης του κόμματος των Εργατικών που πραγματοποιούνταν σε ξέφραγες αίθουσες ρημαγμένων κτηρίων. Αν πήγαινα, το έκανα επειδή το ίδιο συνέβαινε με όλους τους υπόλοιπους, ήθελα να ξέρω τι συμβαίνει. Ήταν σοβαρή δουλειά. Η παλιά φρουρά, οι οπαδοί της εργατικής τάξης που κάπνιζαν πίπα και μιλούσαν ασταμάτητα με δύσκολες προφορές -και είχαν πολλές προσωπικές αναμνήσεις από τον Χάρολντ Ουίλσον-, παρέα με τους εκκεντρικούς, τους γεροπαράξενους, τους σκέτους παλαβούς και όσους δεν είχαν πού αλλού να πάνε τα βράδια, είχαν αντικατασταθεί από άτομα που γνώριζα.
Μιλάμε για νεαρούς, κομψούς δικηγόρους, υπαλλήλους στην υπηρεσία στέγασης, ριζοσπάστες από επαρχιακά νοσοκομεία. Ορισμένοι από αυτούς τους «ακτιβιστές» στην πραγματικότητα ήταν τροτσκιστές ή κομμουνιστές, προσκολλημένοι στην ευπρέπεια και στην πιθανότητα απόκτησης πραγματικής εξουσίας, άλλοι διοχέτευαν τη φιλοδοξία τους σε συμβατικές πολιτικές καριέρες».


Δεν είναι ένα πολιτικό βιβλίο όπως πιθανά φαίνεται από το απόσπασμα. Ή για την ακρίβεια, δεν είναι ένα μόνο πολιτικό βιβλίο. Είναι ένα καλό βιβλίο. Ήπιο, χαμηλών τόνων, έξυπνο, καλογραμμένο και διάφανο. Μιλάει για τον κόσμο που αναδύεται στην Αγγλία του ’80 και του ’90, για ήρωες που πιο πριν ήταν κάτι άλλο κι όταν μεγάλωσαν έγιναν κάτι άλλο, άλλα ίσως και όχι. Ίσως απλώς να αναπτύχθηκαν οι πολλές ταυτότητες που κρύβει μέσα του ο καθένας μας.
Διάλεξα αυτό το απόσπασμα για να κάνω μια αντιπαραβολή με την πολιτικοποίηση των νέων στη χώρα μας. Ανεξάρτητα του τι ψηφίζει ο καθένας μας, έχει σημασία αν στα νιάτα του μπόρεσε να νιώσει λίγο από τον παλμό του κόσμου. Εδώ βλέπουμε ότι το ηττημένο Εργατικό Κόμμα του ’80 συγκεντρώνει στους κόλπους του μια ριζοσπαστική νεολαία που δοκιμάζει ακόμα και την ανακύκλωση, μια λέξη σχεδόν άγνωστη στην καθημερινότητά των νέων του 2010 στη χώρα μας.
Κάποτε, αστειευτήκαμε με τον Καραμανλή που είπε ότι είχε διαβάσει ως φοιτητής τον Μαρξ. Θα μπορούσαν όμως πολλοί από τους σημερινούς 50ρηδες να θυμηθούν ότι διάβασαν έστω 10 μυθιστορήματα όταν ήταν φοιτητές; Ότι είδαν μια ταινία από τις 10 καλύτερες του 20ου αιώνα, ότι έκαναν μια συζήτηση αιρετική; Στην Ελλάδα του ΄60 και του ’70, υπερπολιτικοποιήθηκε η νεολαία, αλλά μέσα σε κλειστά σχήματα και βάσει ενός δύο περιγραμμάτων (Μάο, κομμουνισμός, σοσιαλισμός, τροτσκισμός, τρίτος δρόμος). Αυτή η πολιτικοποίηση δεν πέρναγε στην καθημερινή ζωή και μόνο ως εξαίρεση πέρναγε στην τέχνη.
Η ανοχή, η φιλελεύθερη σκέψη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η κουλτούρα του διαλόγου, όλα αυτά που συγκροτούν μια ανοιχτή κοινωνία ελεύθερων ανθρώπων, μαθαίνονται. Εκπαιδεύεται κανείς στη διαφορετική σκέψη. Αλλά πρέπει να κάνει το πρώτο βήμα. Γιατί κατά τα άλλα, το πιο εύκολο είναι να σηκώνεις σημαίες και να φωνάζεις συνθήματα.
Μπορεί ο Τόνι Μπλερ να απογοήτευσε, μπορεί να γίνει το ίδιο και με τον Ομπάμα. Όλοι αυτοί όμως που ως νέοι πάλεψαν εναντίον των πυρηνικών, άφησαν παρακαταθήκη ένα κίνημα, κι άλλαξαν τον κόσμο εντός τους. Έχουν αν μη τι άλλο, κάτι να θυμούνται.
Το μυθιστόρημα του Κιουρέισι έχει κι άλλα πολλά. Έχεις ανθρώπους που θυμούνται, που αλλάζουν, μέσα σε έναν κόσμο μετέωρο που τίποτα δεν είναι όπως παλιά. Ακριβώς όμως επειδή η μνήμη αλλά και η δράση, η καθημερινή πράξη, μπορούν να εναντιώνονται στην ηθικολογία και την επίκληση μια δήθεν αρχέγονης «αυθεντικότητας», το «Κάτι έχω να σας πω» έχει όντως κάτι να μας πει για το σήμερα. Κι αφήνει μια ελαφριά, χαμογελαστή γεύση.

ΥΓ Στις αρχές του '90 έκανα κι εγώ μια συζήτηση για τα πειραματόζωα φαντάζομαι με την ίδια αφίσα με τον πίθηκο σε ένα πείραμα. Φευ...

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010

Το δέντρο της ζωής, μια προβολή στη Θεσσαλονίκη για την εβραϊκή συναγωγή Χανίων

Με αφορμή τους δύο εμπρησμούς στο μεσαιωνικό κτήριο της Εβραϊκής Συναγωγής των Χανίων,το Κοινωνικό Εργαστήρι στο Φόρουμ Θεσσαλονίκης και η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) σας προσκαλούν την Κυριακή 21 Φεβρουαρίου, ώρα 11.30 πμ στον κινηματογράφο Βακούρα 2 στη Θεσσαλονίκη, στην προβολή της ταινίας της Κοινωνικής Ανθρωπολόγου Βασιλικής Γιακουμάκη για τη συναγωγή των Χανίων Ετς Xaγιίμ. Το δέντρο της ζωής (2005).
Στην εκδήλωση θα παρευρεθεί η  δημιουργός της ταινίας και θα μιλήσουν οι: Τζέκυ Μπενμαγιόρ (ερευνητής, Ομάδα για τη Μελέτη της Ιστορίας των Εβραίων της Ελλάδας στη Θεσσαλονίκη)
Γιώργος Αγγελόπουλος, Κοινωνικός Ανθρωπολόγος (Πανεπιστήμιο Μακεδονίας,ΕΕΔΑ). Τη συζήτηση συντονίζει η Ελένη Χοντολίδου (Κοινωνικό Εργαστήρι στο Φόρουμ Θεσσαλονίκης).

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010

Το facebook είναι δίκτυο κι όχι μηχανισμός επικοινωνίας. Trust my friend

Η σωστότερη λέξη είναι "δικτύωση" και όχι "επικοινωνία". Μπερδεύεται πολύς κόσμος μ' αυτό. Γι' αυτό και όταν μιλάμε για το facebook τους "φίλους" τους βάζουμε σε εισαγωγικά. Γιατί είναι άνθρωποι που βρίσκονται σε ένα δίκτυο μαζί μας και ανταλλάσσουμε πληροφορίες. Είναι αυτή η ανταλλαγή, επικοινωνία; Μπορεί σε κάποιο βαθμό. Η μεγάλη απογοήτευση όμως από τα social media προέρχεται από την αδυναμία της θέρμης τους. Ένας ψυχρός μηχανισμός που υπάρχει ως υποκατάστατο μερικές φορές της επικοινωνίας, κατά βάση όμως ως ένας ιμάντας που δένει τον εικονικό μας εαυτό με άλλους.
Γιατί κατά τα άλλα φιλία είναι η εμπιστοσύνη. Το Trust που έλεγε και  o συμπαθής Hal Hartley. Εμπιστοσύνη και συγκίνηση, να δύο μυστικά της φιλίας που δεν μπορείς να τα βρεις πουθενά αλλού.