Ο ηλικιωμένος άνδρας έχει σκύψει και διαβάζει το ταμπλό με τις κηδείες
μπροστά στην Πλατεία Πάργης. Μου προκαλεί ένα αντιφατικό συναίσθημα: Το
βρίσκω τρυφερό να ψάχνεις ανάμεσα στους νεκρούς κάποιον που μπορεί να
γνωρίζεις, έναν φίλο που έχεις καιρό να μάθεις νέα του, έναν παλιό
συμμαθητή. Είναι όμως και θλιβερή αυτή η ενασχόληση με τον κόσμο των
"άλλων", αυτή η βαθμιαία αποχώρηση από τούτη τη ζωή και η εξοικείωση με τον κόσμο των πεθαμένων.
