Ο Αντώνης Σαμαράς ήρθε στα Γιάννενα και μίλησε στην αίθουσα του ξενοδοχείου Du Lac λίγο μετά τις 8 το βράδυ της Κυριακής. Το ακροατήριο του ήταν μικρότερο από αυτό που μάζεψαν, ο καθένας στη δική του εκδήλωση, οι τέσσερις πρώτοι υποψήφιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ του νομού Ιωαννίνων κατά τον πρόσφατο προεκλογικό αγώνα.
Ήταν ένα κοινό αμήχανο, λόγω του πρωτόγνωρου της κατάστασης. Μου θύμισε τις συγκεντρώσεις του Γιώργου Παπανδρέου το 2005 και μετά που δεν ήξεραν οι του ΠΑΣΟΚ αν πρέπει να τον φιλήσουν ή πότε να χειροκροτήσουν.
Σιγά σιγά πάντως το κοινό ζεστάθηκε και άρχισε να χειροκροτεί θερμά τον υποψήφιο της ΝΔ.
Ο Αντώνης Σαμαράς έκανε κάτι πρωτότυπο- όχι τόσο πρωτότυπο, το κάνουν και κάποιοι ξεχασμένοι στο ΠΑΣΟΚ ακόμα και σήμερα που μείναν στο παλιό καλό κόμμα του λαού: Μνημόνευσε την "παράταξη" του '80, τη Νέα Δημοκρατία του Ευάγγελου Αβέρωφ και του Κωνσταντίνου Καραμανλή- όχι αυτή τη φορά δεν θυμήθηκε το δάκρυ για τη Μακεδονία, κάτι που ήδη του προκαλεί επικοινωνιακό πρόβλημα. Οι αναφορές του στο "μακεδονικό" και τα διεθνή ήταν ελάχιστες.
Ο Αντώνης Σαμαράς "επιστρέφει" στη "μητέρα" παράταξη. Εκεί, στην αγκαλιά της, όλα είναι ειδυλλιακά και αμόλυντα. Αγνά. Ναι, κάποτε υπήρξε μια παράταξη που εξέφραζε όλον το λαό, που ήταν στυλοβάτης του συστήματος. Εκεί επιστρέφουν όλα τα παιδιά που έχασαν το δρόμο τους.
Μόνο που αυτή η παράταξη δεν υπήρξε ποτέ. Και σήμερα δεν έχει νόημα να τη μνημονεύεις.
Κανείς λογικός πολίτης δεν ενδιαφέρεται πώς έσωσε ο Αβέρωφ το κόμμα το 1981 από τη μετεκλογική εξαφάνιση- κι ας αφιέρωσε πολλή ώρα σε αυτή τη μνήμη ο Αντώνης Σαμαράς. Με το παρελθόν, το ωραιοποιημένο και ανιστόρητο, δεν πας πουθενά σήμερα.
Θα έχει πάντως ενδιαφέρον να δούμε πώς θα ψηφίσουν τα "απλά μέλη" της παράταξης. Δείχνουν όντως ενδιαφέρον για το παρελθόν. Προσπαθώντας να αποφύγουν το παρόν ίσως.
Για τον Αντώνη Σαμαρά ρίχνετε και μια ματιά εδώ.