Τρεις δήμαρχοι και ένας επικεφαλής της αντιπολίτευσης στο προεδρείο της εκδήλωσης.Από αριστερά, ο Φίλιππας Φίλιος, ο Αλέκος Σόφης, ο Λευτέρης Γκλίναβος και ο Γιάννης Μελανίδης
Μια χαραμάδα αισιοδοξίας για μια άλλη πολιτική στο δήμο Ιωαννιτών, άνοιξε χτες το βράδυ η εκδήλωση ενοποίησης των δύο παρατάξεων της αντιπολίτευσης, της Συμμαχίας Ενεργών Πολιτών του Γιάννη Μελανίδη και της Συνεργασίας για την Αλλαγή του Φίλιππα Φίλιου.
Κι ως ένα άνοιγμα στο μέλλον πρέπει να την αντιμετωπίσουμε αυτήν την κίνηση κι όχι ως δεδομένο, γιατί θα χρειαστεί πολύ κόπος ακόμα και πολλές προσωπικές διαθεσιμότητες για να οικοδομήσει κάτι πραγματικά νέο.
Η εκδήλωση έγινε στο συνεδριακό κέντρο του ξενοδοχείου Du Lac και ξεκίνησε λίγο πριν από τις 9. Μία ώρα κι ένα τέταρτο μετά, άφηνε μια αίσθηση ότι κάτι έγινε, κάτι που άξιζε. Άφησε και μια αίσθηση αμηχανίας ίσως, και μια αγωνία για το πώς θα πάει..
Ο κόσμος ήταν πολύς, πάνω από 400- 450 άτομα. Υπήρχε ένα στοίχημα για τον κόσμο, όλη την προηγούμενη εβδομάδα που συνδυαζόταν με το ερώτημα αν το όλον ΠΑΣΟΚ θα στηρίξει την εκδήλωση. Το ΠΑΣΟΚ όμως ήταν τελικά όλο εκεί, ξεπερνώντας ίσως και μια αγκύλωση του κεντρικού του μηχανισμού στα νέα γραφεία της Ιπποκράτους στην Αθήνα που αρχικά έδειξε αντανακλαστικό ελλιπούς πληροφορόρησης για το τι συμβαίνει στα Γιάννενα.
Ήταν στις πρώτες σειρές οι δύο βουλευτές ο Μιχάλης Παντούλας και ο Βαγγέλης Αργύρης, ο Νίκος Ζαρμπαλάς, ο Δημήτρης Τσόλκας, ο Δημήτρης Παπαγεωργίου, ο Θανάσης Οικονόμου, ο Μάκης Χατζηεφραιμίδης, οι δημοτικοί σύμβουλοι των παρατάξεων βέβαια κι άλλοι πολλοί. Για την ακρίβεια, ήταν η παρουσία όλου αυτού του κόσμου του ΠΑΣΟΚ που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μετέχει στα κοινά της πόλης τα τελευταία 30 χρόνια, που έδινε το στίγμα της συμμετοχής.
Το ποιος ήταν και ποιος δεν ήταν όμως μικρή σημασία έχει τελικά, αφού σε αυτές τις περιπτώσεις η πρωτοβουλία μετράει. Και η πρωτοβουλία των δύο παρατάξεων έδειξε μια δυναμική που και πρωτόγνωρη είναι και ένα θετικό κύμα ενέργειας μετέδωσε..
Συμβολικές κινήσεις πάντως έγιναν. Τον λόγο πήραν αρχικά ο Αλέκος Σόφης και ο Λευτέρης Γκλίναβος, δύο δήμαρχοι της πόλης. Ο Αλέκος Σόφης, ο άνθρωπος της ΕΔΑ του ’60, τελευταίος δήμαρχος πριν από τη χούντα και διωκόμενος για τις ιδέες του, θύμισε ότι η νέα δημοτική αρχή θα κληθεί να διαχειριστεί και τον εορτασμό των 100 χρόνων απελευθέρωσης της πόλης το 1913. Και δήλωσε παρών όπως παρών ήταν και τότε που δεν είχε περάσει ακόμα ο μισός αιώνας ελεύθερης πόλης, όταν μετείχε στα δημοτικά συμβούλια της δεκαετίας του ’60.
Ο Λευτέρης Γκλίναβος σε έναν μακροσκελή χαιρετισμό τόνισε ότι αυτή είναι η μόνη προσπάθεια που μπορεί να δώσει διέξοδο, δίνοντας έτσι κι ένα μήνυμα ενότητας.
Τον οργανωτικό ρόλο της εκδήλωσης ανέλαβε ο Δημήτρης Γιωτίτσας ο οποίος με την πολύχρονη παρουσία του στο δημοτικό συμβούλιο, συνδέει το σημερινό εγχείρημα με τις διεργασίες του ’80 και του ’90.
Τις δύο κεντρικές ομιλίες έκαναν οι δύο επικεφαλής. Ο Γιάννης Μελανίδης κέρδισε τις εντυπώσεις με το άρωμα ηθικής και αξιοπιστίας προσώπου μιας παλιάς αριστεράς. Μετέδωσε ένα ήθος για τα κοινά που μάλλον το έχει ξεχάσει και η ίδια αριστερά πια, μίλησε για ένα «καινούργιο όχημα για να ανατραπεί η δημοτική αρχή» κι έναν «οδηγό του οχήματος» που θα είναι «ένας μεταξύ ίσων». Έκλεισε την ομιλία του με μια όμορφη επιθυμία: Να ξαναφέρουμε τη χαμένη άνοιξη στα ωραία μας Γιάννενα, θυμίζοντας μια άλλη αριστερά, σαν αυτή που αναζήτησαν οι ήρωες του Τσίρκα.
Πολύς κόσμος στη μεγάλη συνεδριακή αίθουσα του ξενοδοχείου Du Lac
Ο Φίλιππας Φίλιος ανέλαβε το ρόλο της καθοδήγησης θα λέγαμε, αφού έκανε μια μεστή και συγκροτημένη ομιλία για την κατάσταση στο δήμο, χωρίς όμως να ξεφύγει από τους υψηλούς τόνους και το ύφος καταγγελίας που γνωρίζουμε από τα δημοτικά συμβούλια. Στο τελευταίο μέρος της ομιλίας του έθεσε στην ουσία τον εαυτό του μέσα στο ιστορικό πλαίσιο των εξελίξεων στο δήμο μετά το ’80. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι ο Φίλιππας Φίλιος εξελέγη δήμαρχος σε περιόδους… Ψυχρού Πολέμου και βαθιών διαχωριστικών γραμμών, έχοντας κατά σειρά τη στήριξη του ΚΚΕ, του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού. Ορίζοντας το παλιό, προσπάθησε να ενταχτεί στο νέο. «Τραβάμε γραμμή στο παρελθόν» είπε και λίγο μετά: «Προσωπικά έχω δηλώσει ότι θα στηρίξω την προσπάθεια αυτή με κάθε τρόπο. Χωρίς να διεκδικώ κάτι». Και κλείνοντας το μάτι στα κόμματα κατέληξε: «Η πολιτική του κ. Γκόντα δεν διορθώνεται. Γκρεμίζεται και αντικαθίσταται. Ένα επανεκλεγεί ο ίδιος ή εκλεγεί ο διάδοχος του θα μας πουν ότι δικαιώθηκε η πολιτική τους. Εάν δεν πάμε ενωτικά και ηττηθούμε, εμείς τι θα πούμε; Ότι κρατήσαμε την καθαρότητα των πολιτικών απόψεων και παραδώσαμε την τύχη και το μέλλον της πόλης σε αυτούς που ισοπέδωσαν τα πάντα; Εγώ τέτοια απολογία δεν θέλω να κάνω το 2010».
Την εκδήλωση χαιρέτισε ο Στέφανος Ζέρβας, επικεφαλής της παράταξης Δυναμική Πρωτοβουλία Πολιτών που στις προηγούμενες εκλογές κατέβηκε χωριστά αν και προέρχεται από το χώρο της δεξιάς κατά βάση, αλλά αυτή τη φορά θα στηρίξει το ενωτικό εγχείρημα.
Ο δημοτικός σύμβουλος Βασίλης Ηλιάδης (φωτογραφία κάτω) ανέλαβε να ανακοινώσει το πλαίσιο αρχών της κίνησης το οποίο όμως ήταν και μεγάλο και λεπτομερές και μάλλον κούρασε το κοινό, μέρος του οποίου ήδη είχε πιάσει τη συζήτηση στο φουαγιέ. Είναι κι αυτή η αίσθηση που έχει διαποτίσει ίσως παλιότερες αντιλήψεις για την πολιτική, ότι προγράμματα βρίσκονται, γραμμή δεν βρίσκεται. Και σε αυτή την εκδήλωση, περίσσευε η αγωνία για «γραμμή» και «νεύμα»
ανόδου. Στα προγραμματικά στοιχεία πάντως δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κανείς, με σημαντικότερο κατά τη γνώμη μας, τη στήριξη στο Ρυθμιστικό σχέδιο για την ανάπτυξη της πόλης και την γενικότερη προτίμηση στα σχήματα συνεργασίας σε όλα τα επίπεδα διοίκησης του δήμου.
Διαφωνούμε πάντως με την πρόταση για να γίνουν τα Γιάννενα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, όπως καταγράφεται. Η εμπειρία του θεσμού στη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα θα έπρεπε να μας κάνει να αποφεύγουμε τέτοιες πρωτοβουλίες. Άλλωστε υπάρχουν πολύ πιο «ήπιες» λύσεις για τον πολιτισμό.
Η εκδήλωση έκλεισε με αισιοδοξία και ραντεβού άμεσο για την εκλογή του επικεφαλής το φθινόπωρο.
Μια κριτική επισήμανση για το τέλος: Μια πολιτική κίνηση ευδοκιμεί όταν δημιουργεί ένα ηγεμονικό ρεύμα, όταν έρχεται να αλλάξει τον συσχετισμό δυνάμεων. Στην προκειμένη περίπτωση δεν φάνηκε κάτι τέτοιο, αντίθετα δόθηκε πολύ βάρος σε μια καλύτερη διαχείριση στο μέλλον των ίδιων όμως δεδομένων της πόλης. Μπορεί άραγε η επίκληση του ήθους να αρκεί για μια νίκη στις δημοτικές εκλογές; Γίνεται να νικήσεις χωρίς να δυσαρεστήσεις κάποια κοινωνικά στρώματα; Να μερικά ερωτήματα που δεν απαντήθηκαν χτες και πρέπει να απαντηθούν στο μέλλον.
Κι ως ένα άνοιγμα στο μέλλον πρέπει να την αντιμετωπίσουμε αυτήν την κίνηση κι όχι ως δεδομένο, γιατί θα χρειαστεί πολύ κόπος ακόμα και πολλές προσωπικές διαθεσιμότητες για να οικοδομήσει κάτι πραγματικά νέο.
Η εκδήλωση έγινε στο συνεδριακό κέντρο του ξενοδοχείου Du Lac και ξεκίνησε λίγο πριν από τις 9. Μία ώρα κι ένα τέταρτο μετά, άφηνε μια αίσθηση ότι κάτι έγινε, κάτι που άξιζε. Άφησε και μια αίσθηση αμηχανίας ίσως, και μια αγωνία για το πώς θα πάει..
Ο κόσμος ήταν πολύς, πάνω από 400- 450 άτομα. Υπήρχε ένα στοίχημα για τον κόσμο, όλη την προηγούμενη εβδομάδα που συνδυαζόταν με το ερώτημα αν το όλον ΠΑΣΟΚ θα στηρίξει την εκδήλωση. Το ΠΑΣΟΚ όμως ήταν τελικά όλο εκεί, ξεπερνώντας ίσως και μια αγκύλωση του κεντρικού του μηχανισμού στα νέα γραφεία της Ιπποκράτους στην Αθήνα που αρχικά έδειξε αντανακλαστικό ελλιπούς πληροφορόρησης για το τι συμβαίνει στα Γιάννενα.
Ήταν στις πρώτες σειρές οι δύο βουλευτές ο Μιχάλης Παντούλας και ο Βαγγέλης Αργύρης, ο Νίκος Ζαρμπαλάς, ο Δημήτρης Τσόλκας, ο Δημήτρης Παπαγεωργίου, ο Θανάσης Οικονόμου, ο Μάκης Χατζηεφραιμίδης, οι δημοτικοί σύμβουλοι των παρατάξεων βέβαια κι άλλοι πολλοί. Για την ακρίβεια, ήταν η παρουσία όλου αυτού του κόσμου του ΠΑΣΟΚ που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο μετέχει στα κοινά της πόλης τα τελευταία 30 χρόνια, που έδινε το στίγμα της συμμετοχής.
Το ποιος ήταν και ποιος δεν ήταν όμως μικρή σημασία έχει τελικά, αφού σε αυτές τις περιπτώσεις η πρωτοβουλία μετράει. Και η πρωτοβουλία των δύο παρατάξεων έδειξε μια δυναμική που και πρωτόγνωρη είναι και ένα θετικό κύμα ενέργειας μετέδωσε..
Συμβολικές κινήσεις πάντως έγιναν. Τον λόγο πήραν αρχικά ο Αλέκος Σόφης και ο Λευτέρης Γκλίναβος, δύο δήμαρχοι της πόλης. Ο Αλέκος Σόφης, ο άνθρωπος της ΕΔΑ του ’60, τελευταίος δήμαρχος πριν από τη χούντα και διωκόμενος για τις ιδέες του, θύμισε ότι η νέα δημοτική αρχή θα κληθεί να διαχειριστεί και τον εορτασμό των 100 χρόνων απελευθέρωσης της πόλης το 1913. Και δήλωσε παρών όπως παρών ήταν και τότε που δεν είχε περάσει ακόμα ο μισός αιώνας ελεύθερης πόλης, όταν μετείχε στα δημοτικά συμβούλια της δεκαετίας του ’60.
Ο Λευτέρης Γκλίναβος σε έναν μακροσκελή χαιρετισμό τόνισε ότι αυτή είναι η μόνη προσπάθεια που μπορεί να δώσει διέξοδο, δίνοντας έτσι κι ένα μήνυμα ενότητας.
Τον οργανωτικό ρόλο της εκδήλωσης ανέλαβε ο Δημήτρης Γιωτίτσας ο οποίος με την πολύχρονη παρουσία του στο δημοτικό συμβούλιο, συνδέει το σημερινό εγχείρημα με τις διεργασίες του ’80 και του ’90.
Τις δύο κεντρικές ομιλίες έκαναν οι δύο επικεφαλής. Ο Γιάννης Μελανίδης κέρδισε τις εντυπώσεις με το άρωμα ηθικής και αξιοπιστίας προσώπου μιας παλιάς αριστεράς. Μετέδωσε ένα ήθος για τα κοινά που μάλλον το έχει ξεχάσει και η ίδια αριστερά πια, μίλησε για ένα «καινούργιο όχημα για να ανατραπεί η δημοτική αρχή» κι έναν «οδηγό του οχήματος» που θα είναι «ένας μεταξύ ίσων». Έκλεισε την ομιλία του με μια όμορφη επιθυμία: Να ξαναφέρουμε τη χαμένη άνοιξη στα ωραία μας Γιάννενα, θυμίζοντας μια άλλη αριστερά, σαν αυτή που αναζήτησαν οι ήρωες του Τσίρκα.
Πολύς κόσμος στη μεγάλη συνεδριακή αίθουσα του ξενοδοχείου Du LacΟ Φίλιππας Φίλιος ανέλαβε το ρόλο της καθοδήγησης θα λέγαμε, αφού έκανε μια μεστή και συγκροτημένη ομιλία για την κατάσταση στο δήμο, χωρίς όμως να ξεφύγει από τους υψηλούς τόνους και το ύφος καταγγελίας που γνωρίζουμε από τα δημοτικά συμβούλια. Στο τελευταίο μέρος της ομιλίας του έθεσε στην ουσία τον εαυτό του μέσα στο ιστορικό πλαίσιο των εξελίξεων στο δήμο μετά το ’80. Γιατί ας μην ξεχνάμε ότι ο Φίλιππας Φίλιος εξελέγη δήμαρχος σε περιόδους… Ψυχρού Πολέμου και βαθιών διαχωριστικών γραμμών, έχοντας κατά σειρά τη στήριξη του ΚΚΕ, του ΠΑΣΟΚ και του Συνασπισμού. Ορίζοντας το παλιό, προσπάθησε να ενταχτεί στο νέο. «Τραβάμε γραμμή στο παρελθόν» είπε και λίγο μετά: «Προσωπικά έχω δηλώσει ότι θα στηρίξω την προσπάθεια αυτή με κάθε τρόπο. Χωρίς να διεκδικώ κάτι». Και κλείνοντας το μάτι στα κόμματα κατέληξε: «Η πολιτική του κ. Γκόντα δεν διορθώνεται. Γκρεμίζεται και αντικαθίσταται. Ένα επανεκλεγεί ο ίδιος ή εκλεγεί ο διάδοχος του θα μας πουν ότι δικαιώθηκε η πολιτική τους. Εάν δεν πάμε ενωτικά και ηττηθούμε, εμείς τι θα πούμε; Ότι κρατήσαμε την καθαρότητα των πολιτικών απόψεων και παραδώσαμε την τύχη και το μέλλον της πόλης σε αυτούς που ισοπέδωσαν τα πάντα; Εγώ τέτοια απολογία δεν θέλω να κάνω το 2010».
Την εκδήλωση χαιρέτισε ο Στέφανος Ζέρβας, επικεφαλής της παράταξης Δυναμική Πρωτοβουλία Πολιτών που στις προηγούμενες εκλογές κατέβηκε χωριστά αν και προέρχεται από το χώρο της δεξιάς κατά βάση, αλλά αυτή τη φορά θα στηρίξει το ενωτικό εγχείρημα.
Ο δημοτικός σύμβουλος Βασίλης Ηλιάδης (φωτογραφία κάτω) ανέλαβε να ανακοινώσει το πλαίσιο αρχών της κίνησης το οποίο όμως ήταν και μεγάλο και λεπτομερές και μάλλον κούρασε το κοινό, μέρος του οποίου ήδη είχε πιάσει τη συζήτηση στο φουαγιέ. Είναι κι αυτή η αίσθηση που έχει διαποτίσει ίσως παλιότερες αντιλήψεις για την πολιτική, ότι προγράμματα βρίσκονται, γραμμή δεν βρίσκεται. Και σε αυτή την εκδήλωση, περίσσευε η αγωνία για «γραμμή» και «νεύμα»
ανόδου. Στα προγραμματικά στοιχεία πάντως δύσκολα μπορεί να διαφωνήσει κανείς, με σημαντικότερο κατά τη γνώμη μας, τη στήριξη στο Ρυθμιστικό σχέδιο για την ανάπτυξη της πόλης και την γενικότερη προτίμηση στα σχήματα συνεργασίας σε όλα τα επίπεδα διοίκησης του δήμου.Διαφωνούμε πάντως με την πρόταση για να γίνουν τα Γιάννενα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, όπως καταγράφεται. Η εμπειρία του θεσμού στη Θεσσαλονίκη και την Πάτρα θα έπρεπε να μας κάνει να αποφεύγουμε τέτοιες πρωτοβουλίες. Άλλωστε υπάρχουν πολύ πιο «ήπιες» λύσεις για τον πολιτισμό.
Η εκδήλωση έκλεισε με αισιοδοξία και ραντεβού άμεσο για την εκλογή του επικεφαλής το φθινόπωρο.
Μια κριτική επισήμανση για το τέλος: Μια πολιτική κίνηση ευδοκιμεί όταν δημιουργεί ένα ηγεμονικό ρεύμα, όταν έρχεται να αλλάξει τον συσχετισμό δυνάμεων. Στην προκειμένη περίπτωση δεν φάνηκε κάτι τέτοιο, αντίθετα δόθηκε πολύ βάρος σε μια καλύτερη διαχείριση στο μέλλον των ίδιων όμως δεδομένων της πόλης. Μπορεί άραγε η επίκληση του ήθους να αρκεί για μια νίκη στις δημοτικές εκλογές; Γίνεται να νικήσεις χωρίς να δυσαρεστήσεις κάποια κοινωνικά στρώματα; Να μερικά ερωτήματα που δεν απαντήθηκαν χτες και πρέπει να απαντηθούν στο μέλλον.
Τα κείμενα και οι ομιλίες έχουν ανέβει στη σελίδα της παράταξης www.ioannina-synergasia.gr
