Τρίτη 28 Απριλίου 2009

Ευ ζην, όχι lifestyle από τον Σπύρο Βλέτσα

Μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μελάνι το βιβλίο του Γιαννιώτη συγγραφέα Σπύρου Βλέτσα «Ευ Ζην, όχι lifestyle!» και υπότιτλο «Αποφεύγοντας τις παρενέργειες της κατανάλωσης».
Επειδή το διάβασα λίγο πριν πάρει το δρόμο για το τυπογραφείο ξέρω ότι είναι ένα καλογραμμένο, έξυπνο και χρήσιμο βιβλίο που έρχεται ακριβώς μέσα σε μια συγκυρία που μας επιβάλλει να σκεφτούμε τι καταναλώνουμε, για ποιο λόγο το κάνουμε και πώς θέλουμε να ζήσουμε στο μέλλον ατομικά και συλλογικά.
Παλιότερα δεν γράφονταν τέτοια βιβλία στη χώρα μας, τώρα γράφονται ίσως γιατί όλο και περισσότερος κόσμος αναζητά τη δική του ταυτότητα πέρα από τους ιδεολογικούς διαχωρισμούς του παρελθόντος και με γνώμονα μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Ο Σπύρος Βλέτσας είναι γνωστός στην πόλη μέσα από πολλούς τρόπους. Από τα ποιήματά του και τα κείμενά του στις αρχές του ’80, από τις ταινίες του λίγο μετά, από το Ματζάτο και τον Σταθμό, πρόσφατα για την ποιητική του συλλογή «Επί των στρωμάτων» (από τις εκδόσεις Μελάνι επίσης).
Το κείμενο που συνοδεύει το βιβλίο έχει ως εξής:
«Η κατανάλωση αποτελεί, θέλοντας και μη, έναν σύγχρονο τρόπο με τον οποίο εκφραζόμαστε και επικοινωνούμε. Κατανοούμε όμως το πώς επηρεάζει τη ζωή μας και τη σχέση μας με τους άλλους;
Γιατί ενώ η κατανάλωση υπόσχεται την ευτυχία, συχνά φέρνει προβλήματα και δυσαρέσκεια; Γιατί συνεχώς παρουσιάζονται καινούριες ανάγκες και η ικανοποίηση αναβάλλεται;
Μήπως χρειάζεται να επανεκτιμήσουμε τις ανάγκες και τις προτεραιότητες μας, όχι για να ζήσουμε σαν ασκητές, αλλά για να κρατήσουμε την ευχαρίστηση και να αποφύγουμε τις παρενέργειες;
Τι μπορούμε να κάνουμε για να προστατεύσουμε την ισορροπία και το εισόδημά μας; Πώς θα αναζητήσουμε την ταυτότητα μας πέρα από τα σύμβολα της κατανάλωσης;
Ο συγγραφέας ξεκινάει από τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα και ανατρέχει σε μεγάλους φιλοσόφους, κοινωνιολόγους, οικονομολόγους και λογοτέχνες– από τον Αριστοτέλη και τον Επίκουρο μέχρι τον Μπόρχες και τον Κούντερα– οι οποίοι συνεισφέρουν με τη διαπεραστική ματιά τους σε ένα πρωτότυπο βιβλίο».
Φυσικά θα επανέλθουμε στο βιβλίο και τον συγγραφέα του.