Έστω κι αργά, νωχελικά θα έλεγε κανείς, κινούμαστε προς το δικτυωμένο μέλλον μας. Το Δίκτυο, είναι ένας αναπόφευκτος κόσμος, μια αυτονόητη εξέλιξη του τρόπου ζωής μας. Το πώς θα το χρησιμοποιήσουμε και τι συνέπειες θα υπάρξουν μακροπρόθεσμα από τη χρήση του, θα το δείξει ο καιρός. Προς το παρόν, καλά πάνε τα πράγματα κι ας μεμψιμοιρούν οι φοβικοί του παρόντος (πάντα θα βρίσκουν κάτι να τους τρομάζει).
Ο υφυπουργός Οικονομικών Αντώνης Μπέζας, για να πούμε κι ένα παράδειγμα που μας κέντρισε το ενδιαφέρον, ανακοίνωσε ότι θα δημιουργηθούν σημεία πρόσβασης για ελεύθερη χρήση του ίντερνετ, σε δημόσιους χώρους της Θεσπρωτίας, περιοχή από την οποία κατάγεται ο ίδιος και είναι κι ο μοναδικός βουλευτής της, εξ ου και το ειδικό ενδιαφέρον.
Ανακοίνωσε για την ακρίβεια ότι εντάχθηκε στο πρόγραμμα «Κοινωνία της Πληροφορίας» του υπουργείου Οικονομίας το έργο που έχει τίτλο «Ευρυζωνικές υποδομές ασύρματης πρόσβασης, υπηρεσιών και εφαρμογών στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Θεσπρωτίας» και προϋπολογισμό 295.000€.
Θα δημιουργηθούν από τη νομαρχία Ασύρματα Σημεία Πρόσβασης (Wireless Hotspots) σε υπαίθριους χώρους, τα οποία θα παρέχουν δωρεάν ευρυζωνικές υπηρεσίες πρόσβασης στο διαδίκτυο για τους πολίτες και σε πρώτο στάδιο αυτά τα σημεία θα είναι στην παραλία Συβότων, στην Πλαταριά, στην Πέρδικα και την Παραμυθιά.Επιπλέον, θα χρηματοδοτηθεί και η υλοποίηση έργων επίδειξης και δικτύων εφαρμογών και η ανάπτυξη καινοτόμων υπηρεσιών προώθησης της ευρυζωνικότητας με παροχή ηλεκτρονικών εφαρμογών για φορητές συσκευές.
Ωραία ακούγονται αυτά, ειδικά όταν αφορούν περιοχές που χρόνια τώρα βρίσκονταν από την σκοτεινή πλευρά της ανάπτυξης. Ανάλογες δομές δημιουργούνται βέβαια σε όλη τη χώρα, παρατηρείται όμως το εξής φαινόμενο: Ενώ σιγά σιγά κατασκευάζονται οι υποδομές για ελεύθερη πρόσβαση στο Διαδίκτυο, η ίδια η ελεύθερη χρήση δεν γίνεται εμφανής, ίσως και να μην υπάρχει καν. Δεν βλέπεις δηλαδή πολύ κόσμο να κάθεται στις πλατείες και να χρησιμοποιεί αυτές τις δομές.
Κατά τη γνώμη μου το πρόβλημα έχει διπλή όψη: Από τη μία, η χρήση του Διαδικτύου στη χώρα μας παραμένει προβληματική. Είναι ακριβή (σε αυτό θα βοηθήσει η δωρεάν χρήση στις πλατείες), δεν είναι τόσο γρήγορη όσο διαφημίζεται και το χειρότερο, δεν έχει τόσες εφαρμογές όσες θα περιμέναμε. Το κυριότερο, δεν μπορείς να κάνεις τις δουλειές σου ειδικά με το Δημόσιο, μέσω διαδικτύου, σε τέτοιο βαθμό τουλάχιστον ώστε να αλλάζει ριζικά προς το καλύτερο η καθημερινότητά σου, όπως θα έπρεπε να γίνεται.
Η άλλη όψη είναι ότι δεν έχουμε δημόσιους χώρους, πλατείες και πεζοδρόμους, τέτοιους που να επιτρέπουν χρήσεις όπως η πρόσβαση στο ίντερνετ. Πού να κάτσουν τα νέα παιδιά όταν ή η πλατεία θα έχει παραχωρηθεί στις καφετέριες ή απλώς δεν θα υπάρχει καν ως ένας επαρκής, πολιτισμένος δημόσιος χώρος;
Αν υπάρξει πάντως μια στοιχειώδης, συνεπή πολιτική που θα περιλαμβάνει άμεσα την παροχή υπολογιστών στα νέα παιδιά (όπως είχε υποσχεθεί αυτή η κυβέρνηση) κι ένα ενδιαφέρον για το δημόσιο χώρο και την πρόσβαση σε αυτόν των πολιτών, τότε τα αποτελέσματα από δράσεις όπως οι παραπάνω που ανακοίνωσε ο υφυπουργός θα είναι εντυπωσιακά. Λίγη πίστη και συνέπεια χρειάζεται…