Τον Droopy τον γνωρίζουν κάμποσοι. Τον έφτιαξε ο Tex Avery το 1943 και μπορεί να μην είναι τόσο διάσημος όσο ο Μίκυ ή ο Ντόναλντ, διαθέτει όμως μια σούπερ ιδιότητα, που όμοιά της δεν έχουν ούτε οι σούπερ ήρωες. Όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με τρομερούς εχθρούς, τους κάνει… μπου και αυτοί τρέχουν πανικόβλητοι.Ψέμα θα ‘ναι αυτό, κατασκευή για χάρτινους ήρωες. Ποιος κακός φεύγει με ένα μπου. Κι όμως πόσο ωραία θα ήταν να αντιμετωπίζαμε τη ζωή με ένα τόσο αποτελεσματικό τρόπο. Να βγαίναμε εκεί έξω στην άγρια ζούγκλα της καθημερινότητας και με ένα απλό «μπου» να αντιμετωπίζαμε όλους τους κακούς που μας απειλούν σε κάθε στροφή του δρόμου. Τους αγενείς εκεί που περπατάμε, τους επικίνδυνους οδηγούς, τους μικρόψυχους συνομιλητές. Κι όχι μόνο αυτούς, αλλά και τους άλλους, τους πιο πάνω, εκείνους που έχουν τη δύναμη και τη θέση ώστε να μας ορίζουν τη ζωή.
Τώρα βέβαια, κουβέντα κάνουμε. Όλο κουβεντιάζουμε όμως, σιχτιρίζουμε, σχεδιάζουμε λαμπρές νίκες στα όνειρά μας. Και μετά πάλι στο ίδιο μαγκανοπήγαδο Κι όμως θα μπορούσαμε να πούμε σε όλους αυτούς που μας μαυρίζουν τη ζωή ένα… μπου. Ένα «διάολε φύγε από μπροστά μου, μου κρύβεις το θεό» που τραγουδάει κι ο Αγγελάκας.
Δεν το έχουμε δοκιμάσει… μπορεί και να πιάσει.
Τώρα βέβαια, κουβέντα κάνουμε. Όλο κουβεντιάζουμε όμως, σιχτιρίζουμε, σχεδιάζουμε λαμπρές νίκες στα όνειρά μας. Και μετά πάλι στο ίδιο μαγκανοπήγαδο Κι όμως θα μπορούσαμε να πούμε σε όλους αυτούς που μας μαυρίζουν τη ζωή ένα… μπου. Ένα «διάολε φύγε από μπροστά μου, μου κρύβεις το θεό» που τραγουδάει κι ο Αγγελάκας.
Δεν το έχουμε δοκιμάσει… μπορεί και να πιάσει.
